Black Lotus

Beste Rico, Ik ben zo vrijpostig om je “Rico” te noemen. Ik zou graag “u” en “meneer Verhoeven” willen zeggen – ik ben nu eenmaal goed opgevoed – dat voelt in deze context wat gekunsteld. Mocht je de informele toon toch niet kunnen waarderen laat het dan gerust weten. Je mag mij mailen of op dit bericht reageren. Wat jij het handigste vindt. Ik kan … Lees verder Black Lotus

The Quiet Girl

Het was weer zover. In de trailer van The Quiet Girl wordt de ene na de andere herkauwde loftuiting geciteerd. “Potentiële klassieker”, de hoofdrolspeelester is een openbaring, deze film móét je gewoon gezien hebben, blablabla, je kent het wel. De mooie woorden die iedere recensent graag in een bespreking stopt. Ik dacht eerder “gaap” dan dat ik mij geroepen voelde om The Quiet Girl te … Lees verder The Quiet Girl

Evil Dead Rise

In de vroege jaren tachtig laat de piepjonge Sam Raimi de wereld kennismaken met The Evil Dead. Een hysterische, uitzinnige horrorfilm vol bloedfonteinen, slapstick, merkwaardige camerahoeken en geluidseffecten. De film bouwt een loyale cultaanhang op en mag zich inmiddels een volbloed klassieker noemen. Na deel één verschenen twee vervolgen, een serie en een remake. En nu is er dus een vervolg/herstart – hoe je het … Lees verder Evil Dead Rise

Sick of Myself

Het lijkt erop dat Kristine Thorp bezig is met een bescheiden carrière-opmars. In 2021 schitterde zij in het onweerstaanbare Ninjababy. Dit jaar speelt zij in Sick of Myself de naar aandacht hongerende Signe. Terwijl haar vriend Thomas zijn doorbraak beleeft in het artistieke milieu, staat zij jaloers vanaf de zijkant toe te kijken. Als Signe iemand redt van een hondenbeet en daarbij zelf onder het … Lees verder Sick of Myself

The Super Mario Bros. Movie

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik vond The Super Mario Bros. Movie een genot om naar te kijken. Ja, het verhaaltje is zo dun dat je erdoorheen kan kijken en bestaat eerder uit een opeenstapeling van verwijzingen naar het superpopulaire spelletje dan dat er echt iets in gebeurt. Om nog maar te zwijgen van de eendimensionale personages. En toch heb … Lees verder The Super Mario Bros. Movie

Joyland

Ik heb een probleem met Joyland. Terwijl filmliefhebbers dit Pakistaanse liefdesdrama over de goeiige Haider en transgender vrouw Biba in de armen hebben gesloten, zat ik mij in de bioscoop te irriteren aan het trage tempo en de veelheid aan thema’s die debuterend regisseur Saim Sadiq wilde exploreren. Tel daar nog de in mijn ogen verwarrende eindbeelden bij op (kennelijk zat daar een flashback bij, … Lees verder Joyland

The Blue Caftan

Waar The Blue Caftan over ging, hoelang hij duurde, wie erin speelde, welke taal er werd gesproken, ik had werkelijk geen idee. Ik liet mij puur leiden door een jubelrecensie die de film beloonde met de perfecte score van tien punten. Dan wil ik natuurlijk wel weten of The Blue Caftan die punten heeft verdiend. Dit Marokkaanse liefdesdrama is gecentreerd rondom een prachtige blauwe Arabische … Lees verder The Blue Caftan

Nummer achttien

Guido van der Werve heeft in de wereld der artistiekelingen naam gemaakt met opvallende video-installaties en optredens. In de kortfilm Nummer 8 wandelt hij over een ijslandschap en wordt achterna gezet door een ijsbreker die hem langzaamaan inhaalt. Er zullen ongetwijfeld diepere lagen in zitten, zelf ben ik geneigd dit soort taferelen te beschouwen als aandachttrekkerij. Een man loopt doodgemoedereerd weg voor een ijsbreker. Ja. … Lees verder Nummer achttien