Wat als Stephen King een culinaire thriller schrijft? Volgens mij komt het resultaat in de buurt van The Menu, een satirische horrorfilm over eten. Een groepje gasten, onder wie Tyler en Margot, zijn door de beroemde chef-kok Slowik uitgenodigd voor een unieke gastronomische ervaring. Slowik werkt samen met zijn leger aan koks om de verfijndste zee-gerechten op te dienen. Tyler, een “foodie” met oneindig veel ontzag voor de perfectionistische meesterkok, vindt het prachtig. Voor hij het nauwkeurig geprepareerde voedsel wegkauwt maakt hij er foto’s van.
De culinaire criticus Anne houdt de gerechten onder een microscoop. En dan is er nog een verlopen b-acteur die hier alleen is om zijn gezicht te laten zien, een ouder stel dat vaker bij Slowik heeft gegeten en een groepje opgeschoten jongelui dat nauwe banden met de geldschieter van het restaurant onderhoudt. Margot is als enige niet onder de indruk van Slowiks inspanningen.
Deze “unieke gastronomische” ervaring is in haar ogen niets meer dan een circus vol gebakken lucht. Slowik, niet gesteld op kritiek, vraagt zich af wie Margot eigenlijk is. Zij staat niet op de gastenlijst. Wat doet zij hier? Dat hier verklappen is zonde. Laat ik het er maar op houden dat het een… onvergetelijke avond belooft te worden.
Wat The Menu met name wil is kritiek leveren op de zich onaantastbaar wanende elite die vanuit hun ivoren toren commentaar levert op het werk van de zwoegende artiesten. Slowik beschouwt zichzelf als een hardwerkende keukenkunstenaar, een voedselartiest die met bloed, zweet en tranen achter het fornuis ploetert om het de gasten naar de zin te maken. De toegewijde arbeid hoeft helaas niet te rekenen op al te veel enthousiasme. Wat gebeurt er op den duur met zo’n prikkelbare geest?
The Menu is heerlijke horrorsatire, doch als ik wil kan ik de grootste detailneuker zijn. En ik heb wel wat af te dingen op Slowiks onvoorspelbare avond. Hoe geweldig de verwikkelingen ook zijn, er worden naar mijn gevoel stappen overgeslagen. Het verhaal neemt wel erg veel vrijheden op het gebied van geloofwaardigheid. Daarnaast hadden scenaristen Seth Reiss en Will Tracy hun personages wat meer vlees op de botten mogen geven.
Ik vond de duivelse twist net voor de finale dan wel weer briljant gevonden. Even vreesde ik voor de gemakzuchtige en slordige inzet van de deus ex machina, met als resultaat dat The Menu als een slappe pudding inzakt. Gelukkig weten Reiss en Tracy beter dan dat.
Meesterverteller King zou het iets te schetsmatige script hebben aangescherpt. Met die versie zou Slowiks menu een culinair meesterwerk zijn geworden.
Regie: Mark Mylod. Met: Ralph Fiennes en Anya-Taylor Joy
