Voor de zelfbewuste parodie afgleed naar een karikatuur van zichzelf, was het grappig om te zien hoe dit genre filmclichés belachelijk maakte. In 1980 was dat Airplane! van Jim Abrahams en David en Jerry Zucker. Twintig jaar later kwamen de gebroeders Wayans met Scary Movie. Een groep niet al te snuggere tieners rijdt per ongeluk een man aan. Zij besluiten het lijk weg te werken, maar krijgen een jaar later met bedreigingen te maken. Cindy (Anna Faris) vermoedt dat het slachtoffer helemaal niet dood was en nu op wraak zint. En dan worden zij ook nog eens gestalkt door een kerel met wit masker.
Wat is hier aan de hand? Ik kan nu al verklappen: niet veel samenhangends. Van begin af aan wordt duidelijk gemaakt wat voor komedie Scary Movie is. Het begint met Carmen Electra die tijdens een telefoongesprek met een vreemdeling een scheet laat. Tijdens de daaropvolgende achtervolging neemt zij uitgebreid de tijd om zich door watersproeiers nat te laten spuiten. “Dit is gewoon om te lachen om alle clichés uit de jaren negentig” lijken de Wayans te roepen.
Alhoewel ik Scary Movie al een paar keer heb gezien en niet alle grappen even geslaagd vind, blijft dit echt wel een guilty pleasure. Dat is voor een heel groot deel te danken aan de uitmuntende cast, hoe zij het soms wel erg idiote materiaal doodserieus behandelen. Faris is hier werkelijk meester in. De grappen lijken soms bedacht door kleine kinderen, Faris zet haar tanden er stevig in. Geen wonder dat zij vaker werd gecast voor dit soort films.
Maar ook Marlon Wayans gaat helemaal los. Heerlijk, hoe hij zich vol in de rol van groepsidioot gooit. Alsof hij echt petinent onder invloed is. Broer Shawn kan er ook wat van als Ray, die een opvallende voorkeur heeft voor mannenbillen. Sowieso is hij wel erg geïnteresseerd in blote mannenlijven. Dan heb je ook nog Cheri Oteri als de nietsontziende verslaggeefster Gail Halestorm en Dave Sheridan als zwakzinnige agent Doofy. Iedereen offert het ego op voor de lach.
Scary Movie was en is een fenomeen, liet een heel nieuw publiek kennismaken met de parodie.
Het is geen fijnzinnige cinema, maar wel erg grappig. Natuurlijk is “grappig” een subjectieve term, toch moet ik nog steeds hartelijk lachen om Scary Movie. En de plot mag dan bestaan uit knip- en plakwerk, ik heb er bewondering voor hoe de Wayans alles zo aan elkaar konden knopen. Wat ik al aangaf, het houdt geen steek. Maar creatief het is zeker.
Scary Movie was en is een fenomeen, liet een heel nieuw publiek kennismaken met de parodie. Voor de Wayans is het een mangel waar klassiekers doorheen worden gejast. Scream, I Know What You Did Last Summer, American Beauty, The Matrix, The Blair Witch Project, niets ontkomt aan de aaneenschakeling van onderbroekenlol, stonerhumor en satire.
Dat is zowel een zegen als een vloek gebleken. Zie de vele vervolgen en imitaties, bedoeld om zo snel mogelijk te cashen op filmhypes. Ik noem Epic Movie, Vampires Suck, of Disaster Movie. Scary Movie deed nog zijn best om iets van de idioterie te maken. Maar waarom moeite doen als het ook makkelijk kan? Het is ironie ten top dat de navolgelingen zelf afzakten tot het niveau van uitgekauwd cliché.
Regie: Keenen Ivory Wayans. Met: Anna Faris en Marlon Wayans