Stel, je hebt een talentenjacht gewonnen waar de hele wereld naar heeft gekeken. Iedereen is dol op je stem, je persoonlijkheid, niets staat in de weg om door te breken als megasuperster. Er is één “maar”: je bent contractueel verplicht om mee te doen aan een film. Je hebt het script al gelezen en vindt het vreselijk. Er is geen mogelijkheid om eronderuit te komen. Wat dan? De “je” in dit verhaal is Kelly Clarkson, die meedeed aan American Idol, de film From Justin to Kelly. Clarkson moest de rol van Kelly op zich nemen, Justin werd gespeeld door medekandidaat Justin Guarini.

Voor Guarini was de deelname extra zuur omdat hij achter Clarkson was geëindigd. Hij werd geacht zijn wonden te likken en gewoon samen te spelen met de winnares van de wedstrijd. Handig voor een muzikale romantische komedie. Niet dat From Justin to Kelly zo grappig is. Of romantisch. Of dat er überhaupt gedenkwaardig liedjes in zitten. Vooraleer ik het slachten begin, waar gaat de film eigenlijk over?

Kelly is samen met twee vriendinnen naar Florida gereisd voor het hitsige Springbreak, waar zij de bronstige Justin ontmoet. Ik zou graag meer willen uitwijden over wat er vervolgens gebeurt, dat is onnodig. Denk aan alle platgetreden en uitgekauwde mogelijkheden, gooi die in de blender, en ziedaar de flauwe cocktail van From Justin to Kelly. Het zou niet eens zo slecht hoeven zijn. Geef er desnoods een ironische twist aan, laat de personages zelfbewust overkomen, de clichés benoemen.

From Justin to Kelly moest echter een promotiezet voorstellen voor Clarkson en Guarini. Dan is iedere vorm van ironie natuurlijk uit den boze. Kijk eens naar deze twee jonge sterren die het helemaal zullen maken! Zie hoe zij elke scène in vuur en vlam zetten met hun onweerstaanbare, rauwe seksuele chemie. Dat zou inderdaad erg mooi zijn om naar te kijken. Ware het niet dat zelfs de chemie niets met deze film te maken wilde hebben.

Noch Clarkson, noch Guarini was te spreken over From Justin to Kelly

Kijk voor de grap eens naar de scène met de speedboot. Justin staat aan het roer, Kelly zit aan de rand van de boot. Ze zingen een lied en kijken voor zich uit. Geen moment is er sprake van dat zij elkaar aankijken, even een liefdevolle blik uitwisselen of wat dan ook. Clarkson kan heus wel stevige noten uit haar keel persen, geen denken aan dat zij chemie gaat creëren met de nummer twee van American Idol. Guarini ziet er ook niet uit of hij het zijn rivale makkelijk zal maken.

En dan de liedjes. Mijn god. Welke liedschrijver heeft deze duffe, slappe zooi bij elkaar geschreven? Tenzij Wish Upon a Star kwalificeert als gedenkwaardig popnummer. Soms worden de liedjes ook gewoon afgesneden, omdat de volgende scène moet komen. Of als iedereen op het strand is er ineens een dansnummer wordt opgezet en er dan maar gedanst moet worden. Het komt allemaal zo geforceerd hip over.

Noch Clarkson, noch Guarini was te spreken over From Justin to Kelly. Maar ja, contract is contract. Al heeft Clarkson wel gesmeekt om de film over te slaan. Van Guarini heb ik trouwens niets meer gehoord. Van Clarkson des te meer.

Regie: Robert Iscove. Met: Kelly Clarkson en Justin Guarini