Vinz (Vincent Cassel), Hubert (Hubert Koundé) en Saïd (Saïd Taghmaoui) wonen in een Franse probleemwijk, waar op een nacht de politie knetterhard botst met de bewoners. Een van hen, Abdel, is tijdens deze botsing zwaar gewond geraakt en ligt in het ziekenhuis te vechten voor zijn leven. Daar komt nog bovenop dat een agent zijn wapen verloor. Vinz heeft dat wapen gevonden en vreet zich vreselijk op over Abdels onzekere lot. Hij zweert dat als Abdel overlijdt hij een agent met dat wapen zal neerschieten. Hubert en Saïd willen niets met dit wraakplan te maken hebben. Regisseur Mathieu Kassovitz volgt in La Haine deze drie vrienden gedurende de gespannen, onzekere dag.

Ze hangen wat rond, verdwalen in de betere buurten en zorgen voor heibel. Het geweld neemt toe, Abdels situatie verslechterd. Zal Vinz zich aan zijn woord houden en een agent vermoorden? Hubert wijst zijn vriend erop dat wraak niet de oplossing is. Haat roept haat op. Wil Vinz bijdragen aan de neerwaartse spiraal van geweld, of juist helpen het een halt toe te roepen?

La Haine, sfeervol geschoten in scherp zwartwit, is geen vrolijke zit, toch heeft Massovitz zijn film donkere humor meegegeven. De dialogen tussen zijn drie protagonisten hebben soms onnozele inhoud en er zijn scènes die wat lucht geven aan de geagiteerde atmosfeer. Zo ziet Vinz een koe door de wijk lopen. Of is er een jochie dat fanatiek vertelt over een tv-programma en noch Vinz, Saïd of Hubert met veel interesse luistert.La Haine is goed gemaakt, toch zie ik er geen meesterwerk in.

Het wordt grimmiger als de drie buiten hun achterbuurtgrenzen dwalen. Het leven in de rijkere steden is duidelijk anders dan wat zij gewend zijn. Op een feestje moeten de gastheren niets van de onaangepaste bezoekers hebben, net als dat het drietal niets heeft met deze elitaire wereld. Ook de politie blijft hen op de hielen zitten. Nadat Vinz, Saïd en Hubert iemand hebben bezocht om een geldbedrag op te halen, worden Saïd en Hubert ten onrechte ingerekend, met als gevolg een hardhandig verhoor. Agenten die handelen volgens hun eigen wet. Geen wonder dat de spanningen in de eigen wijk zo hoog oplopen.

La Haine is goed gemaakt, toch zie ik er geen meesterwerk in. De grappige scènes, hoe leuk zij ook zijn, halen de vaart uit de film en roepen bij mij te veel vraagtekens op. Wat wil Kassovitz toch met die koe bereiken? Is het een vorm van symbolisme? Het is overigens dieptreurig dat de thematiek van dit drama nog altijd urgent is. Zie ook Les Misérables, wat ik beschouw als de nieuwe versie van La Haine. Maar dan gezien vanuit meerdere perspectieven.

Mathieu Kassovitz/Vincent Cassel en Hubert Koundé