In 1980 maakte Martin Scorsese één van de beste sportfilms ooit: Raging Bull. Robert De Niro vertolkt de rol van de beruchte bokser Jake La Motta, die zowel in als buiten de boksring bekend stond om zijn stevige vuisten. Scorsese begint bij het slot. Jake is dan al lang gestopt met boksen en verzorgt optredens in een nachtclub. Daarna neemt de regisseur ons mee naar de hoogtijdagen van de furieuze bokser. Zijn eerste broze huwelijk, de twijfelachtige affaire met de vijftienjarige Vickie, Jakes getroebleerde relatie met broertje Joey en de gevechten in de boksring. Raging Bull moet het niet van een origineel plot hebben.
Rocky bijvoorbeeld, met Sylvester Stallone, kwam eerder uit en hanteert dezelfde formule. Volgens mij geldt dat voor elke sportfilm. Maar er is één persoon waardoor Raging Bull met kop en schouder boven de middelmaat uitsteekt: de excellerende De Niro. In het begin is hij nog goed herkenbaar. Hoe ouder en dikker hij echter wordt, hoe ingrijpender de metamorfose.
Met flink wat make-up, krulletjeshaar en forse toename in gewicht verwordt De Niro fysiek tot een ander persoon. Ik zie geen acteur die een toneelspel opvoert. Ik zie een acteur die zijn personage tot in detail belichaamt. Inclusief gebaren en koele blik in de ogen. Hetzelfde geldt voor de psychologie van Jake. De Niro laat het beest tieren en razen, hij neemt ook gas terug om de kwetsbare zijde van Jake te tonen. Dit is een complex personage, met vele gezichten. Het is makkelijk om hem te haten wanneer hij zijn broertje in elkaar slaat, in de gevangenis zakt hij als een hoopje ellende in elkaar. Ook Jake is menselijk.[epq-quote align=”align-left”]Door zijn toewijding om Jake perfect neer te zetten wordt Raging Bull voorzien van een opgefokte ziel.[/epq-quote]
Scorsese filmt alles in sfeervol zwartwit en plaatst de camera in de ring. Hij laat De Niro zelfs recht in de lens kijken, alsof het publiek zijn tegenstander wordt. De regisseur maakt de gevechten zo nog intenser, energieker. Maar, hoe mooi hij de wedstrijden ook filmt, het is De Niro die het geboks overtuigend maakt. Hij brengt de gevechten echt tot leven. Door zijn toewijding om Jake perfect neer te zetten wordt Raging Bull voorzien van een opgefokte ziel.
Ook sterk: hoe Raging Bull wordt afgesloten zonder alle losse eindjes keurig aan elkaar te knopen. Jake is zijn vrouw en kinderen kwijt. Hij waagt zich niet meer aan boksen en moet zich tevreden stellen met nachtclubpubliek. Geen laatste overwinning in de ring. Raging Bull heeft dat niet nodig. Het is goed zo. Vergeleken daarmee is Stallones Rocky erg braaf.
Martin Scorsese/Robert De Niro en Joe Pesci