Na alle schietpartijen, gadgets, internationale intriges en verleidelijke vrouwen met wapens, wilde ik even pauze van James Bond. Even iets anders. Mijn oog viel op Rampage, een idiote actiefilm met in de hoofdrol The Rock (ofwel Dwayne Johnson). Hij is primatoloog Davis Okoye, die een innige vriendschap heeft gesloten met gorilla George. De twee weten niet dat ergens in de ruimte een experiment afschuwelijk verkeed is gelopen en een vreemd goedje op aarde is neergestort. Drie dieren komen ermee in contact: een wolf, een hagedis en natuurlijk George. Als gevolg van dit goedje gaan de dieren ongecontroleerd groeien. Hun agressie neemt toe.
Net als hun honger. Wat doen hongerige roofdieren? Die gaan op zoek naar eten. Davis doet nog zijn best om de uit de kluiten gewassen George onder controle te krijgen, helaas wordt hij dwarsgezeten door de breinen achter het experiment. De duivelse broer en zus Brett en Claire Wyden willen ten koste van alles hun goedje terugkrijgen. Intussen trekken de drie monsterdieren naar Chicago om de stad tot gort te slaan.
Rampage is gebaseerd op het gelijknamige spel uit 1986 en dat is goed te merken. Dat het op een spel is geïnspireerd, bedoel ik. Want van consistente personages en een logisch plotverloop moet deze titel het niet hebben. Brett zweert bij het geld, een scène later vindt hij zijn kapitaal toch niet zo belangrijk, om vervolgens tóch weer op het belang van kapitalisme terug te komen. Opmerkelijk ook dat Kate Caldwell, die voor Brett en Claire werkt, er steeds in slaagt om te laat op haar werk te arriveren. Terwijl zij toch was betrokken bij het experimentele goedje. Maar ze slaagt er niet in op tijd op het werk te zijn? Harvey Russell, een Texaans agent van de overheid, duikt als deus ex machina op om plotlijntjes strak te trekken en vervelende bad guys op te ruimen.[epq-quote align=”align-left”]Al rammelt het aan alle kanten, het is een voortreffelijke no-brainer.[/epq-quote]
De film moet het hebben van twee dingen: de vriendschap tussen Davis en George en de rampenkoers van de monsterbeesten. Johnson is perfect als de primatoloog die door middel van handgebaren communiceert met de gorilla. Hij mag dan niet de beste acteur ooit zijn, hij weet wél een mooie combinatie van drama en humor in zijn optreden te verwerken. Dit geeft Rampage nog emotionele brandstof, iets om de verhaalmotor mee te voeden. Als de drie monsters zich uitleven in Chicago begint de pret voor de adrenalinejunkies. Gebouwen worden verpulverd, auto’s als speelgoed weggesmeten, het leger komt met het zwaarste geschut om de stad te redden.
Rampage is nou zo’n film die je tussendoor even kijkt. Om de gedachtes te verzetten. Om je even niet druk te maken over wat er buiten gebeurt. Al rammelt het aan alle kanten, het is een voortreffelijke no-brainer.
Brad Peyton/Dwayne Johnson en Naomie Harris