Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.

The Darkest Hour is, ondanks zijn beloftevolle premisse, geen goeie film. Dat een titel slecht is, hoeft niet direct duidelijk te worden. Zo kan er een sterke start worden gemaakt, waarop het verhaal traag instort. Het kan ook zijn dat vanaf de eerste tel de film niet meer te redden is. The Darkest Hour valt in de tweede categorie, als de personages worden geïntroduceerd. Sean en Ben zijn entrepeneurs die naar Moskou afreizen om hun product te pitchen, helaas worden ze keihard aan de kant gezet. Ik wil graag sympathiseren met het duo, ware het niet dat er geen inhoud in zit. Het zijn twee opgeschoten eikels die middenin een invasie van buitenaardse wezens terechtkomen, en samen met Natalie en Anne proberen te vluchten.

Het is allemaal zo goedkoop in beeld gebracht. Als de buitenaardse schepsels neerdalen op aarde, oogt het eerder als een groep groteske lichtwezens dan als intimiderende indringers. De film is zowaar medegeproduceerd door Timur Bekmambatov, die zelf achter de camera stond bij het hoogst vermakelijke Wanted. Van die stijl is hier weinig te bekennen. De effecten lijken uit een computerspelletje te komen, de decors zien er zo gelikt uit dat het eerder saai is.

En dan is er nog het script. Nog los van dialogen waarin het evidente wordt benadrukt (“zij zijn met een plan gekomen!”), rammelt het verhaal dat het een lieve lust is. Ik ben echt wel bereid om ver mee te gaan in een verhaal. Dat deze dingen iets doen met onze energie en dat ze mensen tot as afbranden vind ik best een cool idee. Maar… hoezo vinden de personages zo snel uit dat die wezens onze energie kunnen zien? En maken ze serieus gebruik van een geweer dat magnetrongolven afschiet, waarmee het energieschild van de boosdoeners wordt verzwakt?

The Darkest Hour heeft de juiste mensen, alleen worden die helemaal verkeerd ingezet.

Het futloze acteerwerk (wat doen Emile Hirsch en Rachel Taylor in godsnaam hier?) helpt ook niet. Dit is niet acteren, dit is gewoon dialogen schreeuwen. Zo nu en dan kijkt iedereen dan wel boos of bang om zich heen. Geen enkele keer ben ik overtuigd van gevaar, chemie, of wat er ook wordt gezegd.

The Darkest Hour heeft de juiste mensen, alleen worden die helemaal verkeerd ingezet. Dit is geen film die zo fout is dat hij goed wordt. Deze titel is saai, veel te lang (hij duurt nog geen anderhalf uur) en na afloop ben ik blij als de eindcredits verschijnen. Een misser.