Wow! Batman: The Killing Joke is verfilmd! Fantastisch! Toch? Ik denk het. Het schijnt één van de beste en duistere Batmanverhalen te zijn omdat er een glansrol in zit voor niemand minder dan The Joker zelf. Kijk, dan heb je écht mijn aandacht. De comic heb ik intussen gelezen. Toegegeven, die is best grimmig, maar ook wat clichématig. Een man die doordraait omdat hij alles kwijtraakt. De boodschap van The Joker (iedereen kan tot gekte worden gedreven, hij en Batman lijken veel op elkaar…) was kort door de bocht. En het verhaal vond ik aan de korte kant. Wat heeft de verfilming in petto? Voor je verdergaat: lees de hele recensie.
Hoewel Batman (Kevin Conroy) nog steeds een belangrijke rol speelt, draait het voornamelijk om de geboorte van The Joker (Mark Hamill). Voor hij de gestoorde aartsvijand van Batman is, is hij een supergestoorde crimineel genaamd Paris, die een oogje heeft voor Batgirl (Tara Strong). Zij heeft echter een flink oog voor Batman.
In het begin vraag ik mij af of de makers de comic op geheel eigen wijze hebben geïnterpreteerd, of dat dit een heel andere film is. Ik kan mij van bovenstaande namelijk niks herinneren. Wat is er gebeurd met The Joker die eigenlijk een brave huisvader is en door een slechte dag zijn verstand verliest? Hoezo heeft Batgirl ineens zo’n grote rol? Ironisch genoeg maken deze veranderingen het verhaal beter.
In eerste instantie krijgt The Killing Joke meer complexiteit door de relaties. De toevoeging van Batgirl en haar liefde voor haar zwartgecapede mentor geven Batman iets menselijks. Ook omdat hij niet goed raad weet met haar emoties. De scene waarin zij hem wilde bellen en hij het bruusk weer afsloot liet zien dat hij meer is dan een superheld.
En dan The Joker. In de film vindt die transformatie anders plaats. De man ís al een narcistische gek en vindt in Batman een gelijkwaardige tegenpool. Geen zuurbad, hij werd volkomen in elkaar geramd door Batgirl. Hij werd gearresteerd en… we komen aan bij de eerste beelden van de comic. En tot mijn verbijstering bij het verhaal van The Joker. En dan pas besef ik dat de eerste helft van de film, zo’n veertig minuten, niet The Joker introduceerde, maar alleen Batgirl. Een snelle blik op IMDB leerde mij dat Hamill niks met Paris te maken heeft. Wel verdomd. Dus er is een personage geïntroduceerd dat verder niet meer terugkomt? Wat voor onzin is dit?
De rest verloopt bijna beeld voor beeld zoals in de comic. Ik zou hem voor de sfeer, looks en voiceovers al een goede beoordeling willen geven. Maar toen ik doorhad dat de intro nauwelijks iets toevoegde aan de verfilming zelf, voelde ik mij bekocht. Ik kan het waarderen als filmmakers hun vrijheden veroorloven bij een adaptatie, maar dit is belachelijk.
4-5-2017/Sam Liu//Kevin Conroy en Mark Hamill