In 1988 liet Sam Raimi zijn The Evil Dead los op het publiek. Een heerlijk gorefest die op de lijst van de video nasties, films die zo gewelddadig en gruwelijk waren dat ze verbannen werden, terechtkwam. Tegenwoordig zijn we natuurlijk wel wat gewend met tortureporn, haarscherpe beelden en vergaande digitale effecten. Tijd dus voor een remake. Aan het roer zit Fede Alvarez, die samen met Cody Diablo het script schreef.

De horrorfans kunnen sowieso hun hart ophalen. Na een korte intro worden alle registers opengetrokken en sleurt Alvarez het publiek een bloederige hel in. Spijkers in hoofden, afgezaagde armen, ingeslagen schedels, het liefst zo goed mogelijk in beeld gebracht. Wat dat betreft hebben de makers flink in de roos geschoten. Het zou een nieuwe cultfilm voor deze generatie kunnen worden, ware het niet dat de makers zich in één ding hebben verslikt: het verhaal.

In het origineel trekt een groepje vrienden een vakantiehuisje in. Ze ontdekken The Book of the Dead, het kwaad gaat los. In de remake gaat het hoofdpersonage, Mia (Jane Levy) in het huisje afkicken, met hulp van haar vrienden en broer David (Shiloh Fernandez). Per ongeluk wordt het kwaad via het duivelse boek opgeroepen. Maar als Mia raar gedrag gaat vertonen, wijten ze dit aan ontwenningsverschijnselen.

Het is bewonderenswaardig dat Alvarez en Cody het verhaal meer proberen te geven dan Raimi destijds, alleen werkt het niet. De personages zijn te eendimensionaal en is het erg lastig om je in te leven in de afkicksituatie. Zeker als het volledig wordt overschaduwd door demonen. En kom op, als je vriendin plotseling tien keer zo sterk wordt en haar ogen spontaan van kleur veranderen, denk je dan echt nog steeds aan ontwenningsverschijnselen? Voor krap anderhalf uur aan gruwelvermaak hadden de makers het beter wat simpeler kunnen houden.