Onderstaande fragment is de inleiding tot het stuk Document1. Als je het complete stuk wil lezen, stuur een mail naar defilmjunk@gmail.com met als onderwerpregel “Document1”. Ik stuur je dan de PDF toe.

“Beeld je het volgende in: een theatertje met één zaal waarin zevenhonderd toeschouwers passen. Dit afgelegen theatertje is een plek voor bijzondere optredens en gaat pas open als het buiten donker is. Soms, zoals nu, moet er ook een storm broeien. Je voelt hoe de lucht is opgeladen met stroom, en elk moment de uitbarsting zal volgen. Maar eerst is het tijd voor het eerste programma van HotWeathterLop: Document1.

Je moet dit opvallende debuut niet begrijpen maar voelen. Niet te veel nadenken maar meegaan in de absurditeiten, de nonsens die HotWeatherLop bedacht heeft in de maanden die ze doorbrachten in hun repetitiezaal, waar ze iedere dag zichzelf in de wandspiegel zagen. Er stond ook een piano klaar om liedjes op te schrijven. Er komen geen liedjes voor in Document1. Maar dat wordt nog wel duidelijk.

Het is nog niet te laat om Document1 te verlaten. Ik weet het, je zit al klaar op je klapstoeltje, omringd door de andere gasten (die zich trouwens opvallend stilhouden). Het zaallicht, waarin je de stofdeeltjes kunt zien zweven, stroomt uit de lampen die aan het plafond hangen. Er hangt hier de geur van echt theater, van het zweet van hardwerkende artiesten. Dus, waarom zou je weggaan?

Maar wat ik al zei, het is nog niet te laat. Zie, de deur is nog open. Ik moet hem nog op slot doen. Want tijdens de voorstelling mag niemand meer naar binnen. Of buiten. Ik kijk je nog indringend aan. Je kan nog weg, maar nee. Je kiest ervoor om te zitten. Prima. Kijk, ik doe nu de deur dicht en doe hem met een klik op slot. Ik ben de enige met de sleutel. Je kan smeken en smeken wat je wil, ik doe de deur pas weer open als de voorstelling is afgelopen.

Veel succes met Document1.”