Clint Eastwood is de negentig gepasseerd en vereeuwigd met macho-personages als agent Harry Callahan, hij denkt vooralsnog niet aan stoppen. Ik associeer hem nog altijd met conservatieve types. De Amerikaan die luidkeels verkondigt dat zijn wapen zijn grondrecht is. Een beetje zoals de Nederlander zich vastklampt aan de vrijheid van meningsuiting. Het is voor mij dus even wennen om Eastwood in de rol van bloemist te zien. Toch doet hij dat. In The Mule, waarvoor hij ook in de regiestoel zat (want waarom niet), speelt hij Earl Stone. Earl heeft zijn leven lang hard gewerkt om het gezin te onderhouden.
Het gevolg is dat vrouw en dochter van hem vervreemd zijn. En eigenlijk weinig van hem moet hebben. Earl haalt erover zijn schouders op. Het leven gaat toch door. Maar als ook de bloemenwereld zich via digitalisering tegen hem keert, staat Earl met lege handen op straat. Wat nu? Via via bemachtigt hij een baantje als chauffeur voor “goederen”. “Goederen” waar een vet prijskaartje aan hangt, wat met de grootst mogelijke zorg vervoert moet worden. Laat dat maar aan Earl over. Hij levert zulk goed werk dat hij de aandacht van drugskoning Laton (Andy Garcia) trekt.
Agenten Colin Bates (Bradley Cooper) en Treviño (Michael Peña) hebben als missie het oprollen van de drugsoperatie waar Earl in betrokken is geraakt. Terwijl deze negentiger ex-bloemist steeds meer “goederen” vervoert, en zo bijvoorbeeld een vriend in nood helpt, komen Colin en Treviño stapje voor stapje dichter bij hun doelwit. Tussen Laton en zijn mannen breekt ook nog eens onenigheid uit, resulterend in een coup. Die overname zou wel eens nadelig kunnen worden voor Earl.
The Mule is een dreigend en traag drama over een oude man die gewoon wil overleven.
Eastwood mikt op meer dan de doorsnee actiefilm. The Mule gaat ook over de snel veranderende wereld en de onwil om met die veranderingen mee te gaan. Earl bromt dat hij niets moet hebben van nieuwerwetse fratsen als het internet. Hij weet niet eens hoe hij een berichtje via SMS moet versturen. Hij oogt als een redelijk fitte negentiger, die uitstraalt dat je echt geen ruzie met hem moet maken. Toch zie je hoe hij achterloopt op de maatschappij. Het zou mij niets verbazen als Eastwood hierin een deel van zichzelf laat zien.
The Mule is een dreigend en traag drama over een oude man die gewoon wil overleven. Ik vond het mooi, maar ook wat gezapig. Eastwood probeert zijn film iets filosofisch mee te geven, om één of andere manier kwam het niet lekker op mij over. De bedachtzame toon en het trage ritme werkten vooral op de zenuwen. Misschien ben ik hem toch te veel gewend met de revolver in zijn hand.
Regie: Clint Eastwood. Met: Clint Eastwood en Bradley Cooper.