Het was weer tijd om samen met mijn beste vrienden naar de bios te gaan. Ik had voorgesteld naar de nieuwste aflevering van het Fast & Furious universum te gaan. Het is niet echt een nieuwe aflevering, meer een soort zijdelingse toevoeging. De titel luidt niet voor niets Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw. Het is een op en top mannenfilm, bol van de (foute) grappen, stoere vrouwen, explosies, gevechten, en een manier om al die ingrediënten een beetje samenhang te geven. De plot draait om een virus, letterlijk in handen van Hattie. De CIA wil het virus hebben. Hobbs en Shaw worden gevraagd om orde op zaken te stellen.

Of dat een intelligente zet is, valt te bezien. Hobbs is zo subtiel als een vooruitschuivende berg, Shaw is Hatties broer en heeft toch echt geen hulp van Hobbs nodig. De twee macho’s zijn meer bezig met elkaar bewensingen toebrullen, dan met het redden van de wereld. Maar hé, dit is geen film die wil scoren op logica.

Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw moet het hebben van de testosteron. Dwayne Johnson (ofwel The Rock) en Jason Statham hebben verrukkelijke dialogen gekregen om elkaar mee aan te vallen. De schrijvers hebben zich uitgeleefd met metaforen en vergelijkingen die soms richting het surrealistische gaan, de twee acteurs nemen alle tijd om hun woorden tot op de letter uit te kauwen. Maar, hoe goed ze die rol ook vullen, de film duurt ruim twee uur. Dan gaat het trucje wel vervelen. Ook als komiek Kevin Hart plotseling zich met de heren komt bemoeien.

En anders is dit wel de ultieme mannenfilm van het jaar.

Gelukkig maakt de actie veel goed. De vuistgevechten zijn lekker strak gechoreografeerd, er komen ruimschoots explosies voorbij, en natuurlijk vliegen de kogels in het rond. In de finale komen de makers nog met traditionale Samoa op de proppen, die de vijand met ouderwetse speren aanvallen. Worstelliefhebbers moeten dan zeker opletten, want ook Roman Reigns – niet ontoevallig familie van The Rock – heeft een toffe cameo. Hij voert de spear uit, en gaat nog even los met zijn worstelkreet. Het viel mij trouwens nog mee dat hij niet werd uitgejouwd.

Deze actiekomedie zou wel eens kans kunnen maken op de guilty pleasure van het jaar. Stuber zou zich ook onder dat kopje kunnen scharen, Hobbs & Shaw is nog vetter en cartoonesker, en daarom nog leuker. En anders is dit wel de ultieme mannenfilm van het jaar. Ik blijf er alleen bij dat ruim twee uur echt aan de lange kant is.