Christian Bale is niet altijd een ster in het uitkiezen van filmprojecten, wel maakt hij van zijn rollen steevast iets interessants. Een kleine psychologische horror (The Machinist), een duistere blockbuster (The Dark Knight), zelfs in een suffe navelstarende titel (Song to Song) weet Bale iets van spanning op te roepen. In Shaft speelt hij rijkeluiszoon Walter Wade Jr., een opgewonden standje die tijdens een avondje uit een donkere man doodslaat. En ermee wegkomt. Helaas voor hem loopt er een agent rond, John Shaft, die alles op alles zet om ware alsnog achter de tralies te krijgen. John wordt gespeeld door een acteur die elke scène cool kan maken, puur door zijn aanwezigheid: Samuel L. Jackson.

Die twee zwaargewichten in dezelfde film? Dat moet een feestje opleveren! Regisseur John Singelton koos er echter voor een derde acteur meer ruimte te geven: Jeffrey Wright. Hij is Peoples Hernandez, naast Walter de tweede psycho van Shaft. Daar waar Bale de verwerpelijke Walter nog iets van persoonlijkheid weet te geven, komt Wright niet verder dan een moordlustige drugskoning. Beetje zonde dat hij meer schermtijd krijgt dan de Brit.

Het zijn deze drie acteurs die Shaft van begin tot eind dragen. Waarmee ik ook direct de pluspunten van Shaft heb benoemd. Want verder is het niet veel soeps. Het bevindt zich sterk in het spectrum van plotgedreven titels, en laat elke kans onbenut om de personages uit te werken. Iedereen zit achter de enige getuige van wades brute moorddaad aan, een onschuldige serveerster die, voor ze verhoord kon worden, wegvluchtte. John kan haar gebruiken om Walter te arresteren, Walter wil haar juist de mond snoeren. Intussen moet John ook dealen met corrupte agenten, en kruisen Walter en Peoples elkaars pad.

Na ruim anderhalf uur komen de makers met een ongepast, gemakzuchtig wraakslot, waardoor de hele plot teniet wordt gedaan.

De makers concentreren ze zich op rappe dialogen, actie en moddervette stereotypes. Shaft, zoveel moge duidelijk zijn, is geen diepzinnige titel. En dat terwijl er toch thema’s als racisme en corruptie worden aangehaald. In plaats van daar verder op in te gaan, worden problemen bruusk opgelost met geweld. Het geheel verword zo tot een gelikte Hollywoodproductie, bedoeld om een breed publiek aan te spreken. De bedoelingen van Singleton zijn ongetwijfeld goed geweest, het voelt allemaal nogal hol aan.

Het ergste vind ik nog wel het einde. Na ruim anderhalf uur komen de makers met een ongepast, gemakzuchtig wraakslot, waardoor de hele plot teniet wordt gedaan. Het is dat Bale en Jackson meedoen, anders zou Shaft helemaal een derderangs actiefilm zijn geweest.