Sinister

Sinister doet denken aan andere horrorklassiekers (met name The Shining), toch weet regisseur Scott Derrickson zijn film iets eigens mee te geven. Ellison Oswalt is schrijver van waargebeurde misdaden en moet noodgedwongen met zijn gezin verhuizen. Hun nieuwe onderkomen ziet er onschuldig uit, schijn bedriegt: in de eerste scène laat Derrickson zien hoe het vorige gezin werd opgehangen. Ellison weet van de misdaad af, de hangpartij is immers het onderwerp van zijn nieuwste boek. Uit voorzorg heeft hij wel zijn mond gehouden tegenover zijn vrouw en kinderen.

Ellison ontdekt in het nieuwe huis een projector en filmrollen. Wat blijkt: de moord in dit huis is opgenomen met een ouderwetse Super 8 camera. En het is niet de enige opname. Als een verknipte artiest heeft de dader zijn creatieve moordpartijen op film gezet. Ellison weet dat hij op iets groots is gestuit. Wie weet is hij op het spoor van een gestoorde seriemoordenaar. En dat betekent dat zijn boek een bestseller kan worden en hij in één klap van zijn geldzorgen af zal zijn. Hoe meer hij zich begraaft in de mysterieuze misdaad, hoe meer hij zich vervreemd van zijn omgeving.

De Super 8 beelden en verwijzingen naar rituelen en anderdimensionale wezens geven de film een unheimliche sfeer. Ellison weet dat hij het donkere verleden moet laten rusten, toch is hij nieuwsgierig. Ook als de projector uit zichzelf gaat draaien, zijn zoon last krijgt van slaapwandelen en zijn dochter macabere tekeningen blijft hij doorgaan met zoeken. Wie was verantwoordelijk voor deze krankzinnige daad? Waarom is de familie opgehangen? Waarom is alles opgenomen met zo’n ouderwetse camera? Het blijft allemaal een beetje schimmig, Derrickson had zijn verhaal misschien beter uit kunnen werken, het heeft wel effect. De film is, net als de titel aangeeft, erg sinister.

ethan hawke zag de super 8 films voor het eerst tijdens de opnames van sinister

Dit is een horrorfilm die onder de huid sluipt en het publiek meetrekt in de obsessie van het hoofdpersonage. Geen overdadige bloedbaden of martelporno. Gewoon een duister verhaal over een uit de hand lopende obsessie. Ethan Hawke weet met overtuiging de koortsachtige zoektocht van Ellison neer te zetten terwijl Derrickson de duimschroeven aandraait. De getroebleerde schrijver wordt voor de ultieme keuze gesteld: of zijn gezin, of zijn boek. Sinister zal geen originaliteitsprijs krijgen, liefhebbers van het genre zullen deze titel wel kunnen waarderen.

Sinister krijgt trouwens ook nog een bonuspunt voor de finale. Ik zal niets verklappen, maar dit is iets wat tegenwoordig te weinig gebeurt in horrors.

Scott Derrickson/Ethan Hawke en Juliet Rylance

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.