Tijd voor een markante titel die nog vrij jong is: The Birth of a Nation. Ik heb het niet over de controversiele klassieker van D.W. Griffith, maar de biopic over Nat Turner. Hij was een slaaf die in opstand kwam tegen de slavenhouders en een hevige, bloedige strijd ontketende. Nate Parker, naar eigen zeggen geobsedeerd door Turner, heeft hem voor het oog van de camera tot leven gewekt. Parker schreef het script, nam de regie op zich en kroop in de huid van zijn held.
Te veel van het goede? Dat hoeft niet. Orson Welles vormde als schrijver, regisseur, acteur en producer ook een eenmanscrew en was evenmin vies van persoonsverheerlijking en bombasme. Toch wist hij met bijvoorbeeld Citizen Kane filmgeschiedenis te maken. Ik betwijfel sterk of Parker hetzelfde heeft gedaan met zijn film. Hij wil Turner neerzetten als een man die zich ontpopt tot wraakengel en dat komt The Birth of a Nation niet ten goede. Het verhaal van Turner wordt vrij lomp uitgewerkt: eerst zien we hoe hij als priester wordt “gevraagd” om andere slaven in het gareel te houden, daarna draait hij driehonderdzestig graden en roept de slaven op om in opstand te komen. Nou, misschien is deze beschrijving ook wat bruusk. Hij ziet hoe slaven onrecht wordt gedaan, krijgt klappen van zijn eigen slavenhouder, pats boem, opstand.
In een titel waarin het gaat over slaven en slavenhouders begrijp ik heus wel dat racisme een belangrijk thema is. Donkere mensen werden in die tijd als honden behandeld en blanken gedroegen zich als beesten. Dat mag ook best getoond worden en Parker filmt de gruwelheden zo expliciet mogelijk. Hij wil ons ervan doordringen hoe gruwelijk, naar, bruut, enzovoort de omstandigheden waren. Daar is niks mis mee, de witte man mag echt wel met de neus op de feiten worden geduwd. Toch is er één woord dat steeds bij mij opkomt: pathetisch.
het is een beetje schimmig wat er echt is gebeurd, maar nate parker is beschuldigd van verkrachting
Het bombasme van The Birth of a Nation zorgt ervoor dat het vooral een zwartwitvertelling (mijn oprechte excuus voor deze pun) wordt waarin de goede, onderdrukte slaven ten strijden trekken tegen de slechte, overheersenden blanken. En al de nuance die er wel nog is-zo is de slavenhouder van Turner echt niet zo slecht-raakt ondergesneeuwd. Turner wil liever laten zien hoe de slaven hun slavenhouders afslachten. Serieus, er werden koppen afgehakt, hersens puilen uit en tanden worden kapotgetimmerd. The Birth of a Nation is eerder een wraakfantasie dan een biopic en dat vind ik erg zonde. Want Turners verhaal vedient een prachtige film.
Nate Parker/Nate Parker en Armie Hammer