De voorganger was dan niet perfect, ik wil heel erg graag weten hoe dit sciencefictionepos gaat aflopen. De Wachowskis gooien zo veel mogelijk visueel spektakel naar de toeschouwer en het eind wordt met veel bombast gebracht. The Matrix Revolutions kan grofweg in twee delen worden gesplitst: het gevecht in Zion en het eindgevecht. De twee slagvelden worden elk met flair in beeld gebracht, toch is het het eindgevecht wat de meeste indruk maakt. Niet omdat hier sprake is van de meeste effecten, maar wegens de emotionele investering (om er eventjes een sjieke omschrijving in te gooien). Het verhaal op zich maakt eigenlijk niks meer uit. Morpheus, Trinity en nog tal van andere personages bereiden zich voor op de oorlog met de machines. Iedereen wordt vluchtig geïntroduceerd om dan te dienen als kanonnenvoer.
Er wordt veel geknald en geschreeuwd en de destructie wordt met veel detail in beeld gebracht, deze schietpartij is doodsaai. Ik heb totaal geen binding met de personages en kan alleen mijn schouders ophalen wanneer iemand sneuvelt. Pas als de zwerm robots Zion binnendringt wordt het eventjes echt spannend. Wordt de stad nu toch nog weggevaagd?
Dan is er nog Neo. Twee films lang heb ik met hem meegeleefd en nu wil ik verdorie weten hoe het met hem gaat aflopen. Hij zit vast in een wereld tussen de Matrix en de echte wereld. Geen nood, want hij krijgt al snel zijn uitgang. Nog voordat hij de beslissende strijd wil leveren gaat hij het Orakel raadlegen. Ik vermoed dat de Wachowskis hun cirkel compleet willen maken. De stappen die in de voorafgaande delen zijn genomen moeten ook nu worden gezet. Dat de timing een tikje ongelukkig is, er staan een kwart miljoen machines te popelen om Zion aan te vallen, doet er niet toe.
In een van God verlaten stad waar het stroomt van de regen en duizenden Smithklonen stoïcijns in rijen toekijken vindt eindelijk de climax plaats. Elke truc die de Wachowskis kennen wordt toegepast. Extreme slowmotion, nauwkeurig uitgewerkte gevechtschoreografieën, de camera die werkelijk elk detail wil meenemen en meevliegt met de personages, vervreemdende geluidseffecten, het komt allemaal voorbij. Het is in de kern een simpel handgemeen tussen twee mensen met Goddelijke krachten, in handen van de Wachowskis wordt het een spetterend feestje.
Tja. Verder is werkelijk niks van The Matrix Revolutions blijven hangen. Het zal best dat hier nog grote vragen worden gesteld over het leven, ik heb het opgegeven het verhaal te volgen. Of te begrijpen. De maaksters begonnen briljant met The Matrix en vervolgden met een gigantische struikelpartij. Hoe spectaculair die struikelpartij ook mag zijn, dit eind is zo’n vreselijke anticlimax dat het bijna afbreuk doet aan de serie.
WIST JE DAT
Lana en Lilly Wachowski/Keanu Reeves en Carrie-Anne Moss
Tsja, het was een teleurstellende einde. Daarnaast kan ik me nog steeds herinneren hoe gefrustreerd ik was toen ze op BNR een onderdeel hadden waarin ze mensen interviewden die de film hadden gezien en gewoon lieten horen hoe het afliep….hadden ze waarschijnlijk nog nooit van het concept van spoilers gehoord.
Nou ja zeg, wat asociaal!