Sinatra: To Be Frank

Een zanger die met zijn geoliede stem meisjes in katzwijm wist te zingen. Zijn gemoedstoestand kon van het ene op het andere moment omslaan. Hij scheen contacten te hebben met de maffia. Hij trouwde vier keer. Op het podium was hij één en al charisma en wist moeiteloos de aandacht op zich te vestigen. Frank Sinatra was entertainer, acteur, zanger, hij genoot van het leven en worstelde met zijn demonen. Iemand die tot de verbeelding spreekt en fascineert. Als je een documentaire over hem wil maken, ben je wel even bezig. Lijkt mij. Vandaar dat ik eerst wantrouwig ben over de speelduur van Sinatra: To Be Frank. Anderhalf uur. Gaat dat lukken, om het leven van een legende in anderhalf uur te vangen? Als een variétéshow wordt de documentaire geopend. Er klinkt vrolijke jazzmuziek, op het scherm verschijnen de namen die zullen spreken.

Frank Sinatra zelf leidt ons in. Hoe hij is geboren onder moeilijke omstandigheden en het weinig scheelde of hij was in de buik van zijn moeder gebleven. Dan wordt het woord overgenomen door de gasten van de documentaire. Hoe Sinatra op jonge leeftijd besloot zanger te worden, zich eerst aansloot bij Hoboken Four, en daarna zanger werd bij jazztrompettist Harry James. Hun egoclash leidde ertoe dat Sinatra zijn eigen pad opging. De rest is geschiedenis.

Sinatra: To Be Frank wil in eerste instantie de vele talenten van zijn onderwerp belichten. Hoe hij zorgde voor spetterende liveoptredens, als eerste kwam met het conceptalbum en koppig als crooner bezig bleef toen rock zijn opgang maakte. Ook wordt zijn acteer carrière erbij gehaald en dat hij een geducht rivaal vormde voor Marlon Brando. Dan is er ook zijn persoonlijke leven. De vrouwen, de affaires, de vele doorgehaalde nachten en het drankgebruik.

Er wordt wel een paar keer gezegd dat Sinatra een donkere kant had, dit komt niet echt naar voren. Hij had een behoorlijk ego, was lastig om mee samen te werken en had last van abrupte stemmingswisselingen. Zo nu en dan wordt het eens aangestipt, het lijkt of de makers geen zin hadden dit deel van Sinatra’s persoonlijkheid uit te diepen. Hierdoor is Sinatra: To Be Frank te veilig en te makkelijk. Hij was per slot van rekening ook maar een mens, inclusief alle nukken die erbij horen. Anderhalf uur is genoeg om kennis te maken met één van de grootste zangers van de twintigste eeuw, maar niet om de persoon erachter te leren kennen.

Simon Napier-Bell/Frank Sinatra en Alice Cooper

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.