Jandino Asporaat is een begrip in de Nederlandse komediewereld. Hij heeft succesvolle shows en tv-programma’s op zijn naam staan, is omarmd door het grote publiek en maakte publiekstrekkers Bon Bini Holland en het onvermijdelijke vervolg Bon Bini Holland 2. Leuk voor hem, niets voor mij. Toen ik even geleden las over Bon Bini: Judeska in da House, waarin Asporaats populairste typetje een prominente rol speelt, haalde ik mijn schouders erover op. Maar ja, de nieuwsgierigheid bleef. Bovendien, zo erg kon het toch niet zijn? Het kon toch niet slechter dan die twee voorgangers? Ik heb het geweten.

Het kleurgebruik in Bon Bini: Judeska in da House is opvallend fel, met kleuren die bijna van het scherm af knallen. De dialogen zijn simpel, op het kinderachtige af. Is dit bedoeld voor de allerkleinste? Daar lijkt het wel op. Het is wel aardig, tot titelpersonage Judeska in beeld komt. Asporaat zit onder de makeup, heeft lange nepnagels opplakt en geilt zich op aan gekleurde, gespierde kerels. Dat is leuk voor vijf minuten. Daarna wordt het vermoeiend en gaat de kwaliteit rap vanaf een steile berg naar beneden.

Voor de vorm, het verhaal: Judeska en haar nichtje bezoeken een groots landhuis waar het vriendje van het nichtje woont. De bedoeling is om gewoon kennis te maken, de lockdown dwarsboomt de plannen. Asporaat wilde de actualiteit erbij halen en dus is er sprake van een lockdown. Judeska in het deftige landhuis van de minister en zijn vrouw (gespeeld door Cynthia Abma), is te vergelijken met de spreekwoordelijke olifant in de porceleinkast.

De humor in Bon Bini: Judeska in da House richt zich sterk op seksueel getinte grappen. Denk aan jeukpoeder in een slip of de grove commentaren van Judeska. Tegelijk blijft regisseur Jonathan Herman de visuele toon afgestemmen op basisschoolniveau. Net als het script en de personages. Alles is zo idioot plat, zo achterlijk simpel. Is dit serieus het beste wat Asporaat kon bedenken? Ik vond zijn grappen nooit echt hoogvliegers, dit is wel erg laag bij de gronds.

Het niveau van zijn eerste twee films was al bedenkelijk, Asporaat is erin geslaagd nog dieper te zakken.

Het allerergste van deze “komedie” is hoe Judeska haar lusten botviert op de tuinman. Midden in de nacht bezoekt ze zijn slaapplek om hem doodleuk te berijden. Blijkt het niet de tuinman, maar de minister, dus de vader van de vriend van haar nicht. Dodelijk geschrokken duwt hij haar weg. Hilarisch? Draai de genders eens om. Wat nu als Judeska een kerel was die een nietsvermoedende, slapende vrouw greep? Hoe grappig is het dan?

De humor van Asporaat is niet de mijne, hij kan echt wel wat. Met Bon Bini: Judeska in da House komt dat talent geen een keer naar voren. Wil hij nou echt geassocieerd worden met deze gemakzuchtige, platvloerse spervuur aan seksgrappen? Hij schreef mee aan het script, dus ik denk van wel. Bizar ook dat een acteur als Arjan Ederveen zich hiervoor leent.

Het niveau van zijn eerste twee films was al bedenkelijk, Asporaat is erin geslaagd nog dieper te zakken. Dat is ook een prestatie, ik denk alleen niet eentje om trots op te zijn. Asporaat wilde het publiek vermakelijk escapisme bieden, ik werd oprecht agressief van deze rotzooi. Ik hoop dat andere kijkers er wel lol van hebben gehad.

Regie: Jonathan Herman. Met: Jandino Asporaat en Belinda van der Stoep