Op de middelbare school bezocht ik filmavonden en zat bij een vertoning bij van Amsterdamned. Het nadeel van een aula vol pubers is dat ze niet hun mond houden (denk richting Night of Terror), het volgen van een Nederlandse film is dan lastig. Jaren laten kreeg ik een herkansing. En realiseerde dat ik niet eens zoveel had gemist. Recentelijk appte een van mijn beste maten dat hij onlangs deze titel had bewonderd. Wat mij inspireerde de DVD weer eens op te zetten. Amsterdamned is geschreven en geregisseerd door Dick Maas. Een duiker zwemt rond in de Amsterdamse grachten en slacht zijn slachtoffers af met messen. Agent Eric Visser gaat op onderzoek uit en ontmoet duikster Laura.
Terwijl zij een affaire beginnen, gaan de moorden door. Hoe het verder precies in elkaar steekt zal ik niet verklappen. Alleen dat het mysterie niet de gemiddelde aflevering van Baantjer ontstijgt. Dat is ook niet de reden om deze Nederpulp te gaan kijken.
Dick Maas beschouwt film niet als een medium om boodschappen te vertellen. Voor hem is het puur entertainment, escapisme. En dat escapisme beheerst hij tot in de puntjes. Hij voelt zich het lekkerst bij achtervolgingen, als personages elkaar beschieten, of de moordenaar iemand het water insleurt. De dialogen dienen vooral om deze thriller licht te geven, de bloedige gebeurtenissen van ironisch commentaar te voorzien. Het is, als je er over nadenkt, onzinnig en puberaal. Als een seriemoordenaar zich verstopt in de Amsterdamse grachten, is het denkbaar om even de bevolkingop de hoogte te brengen. En echt capabel zou ik Erics politiepartner niet willen noemen.
Amsterdamned is verrukkelijke pulp waar je met het verstand op nul van geniet.
De wervelende stijl van Maas is zo sterk en dominerend dat alle onlogica en minpunten als door honderden luchtbellen worden bedekt. Hoe nietszeggend het verhaal ook is, je wil meer van die spetterende stunts en acties zien. De eigenzinnige regisseur schakelt tussen het groteske (de dode prostituee die in de rondvaartboot valt) en de snelle prik (de oplichtster die vanaf haar fiets het water in wordt gesleurd), en bedenkt tussendoor zijpaadjes vol met zijn kenmerkende droge humor.
Amsterdamned is verrukkelijke pulp waar je met het verstand op nul van geniet. Het doet denken aan de actiefilms zoals de Amerikaanse industrie ze aflevert. Alleen heeft deze titel nog een flinke scheut ironie. Maas begrijpt heus wel dat Amsterdamned onmogelijk serieus kan worden genomen. Dit is gewoon een spectaculaire, amusante actietitel die iedereen gezien zou moeten hebben.
Dick Maas/Huub Stapel en Monique van de Ven