Dat je een film over werkelijk alles kan maken, wordt bewezen met de komedie Tag. Deze titel draait om een vriendengroep, bestaande uit Reggie, Rob, Randy, Hogan en Jerry. Al sinds de basisschool spelen ze het klassieke tikspelletje. En daar zijn zij nog steeds niet mee uitgespeeld. Juist niet. Want tikkameraad Jerry is nog nooit getikt. Ze spelen altijd per seizoen, en nu hij komend seizoen gaat trouwen zien zijn vrienden dit als de perfecte kans om hem te “ontmaagden”. Want, ze weten dan precies waar hij is. Ontsnappen is onmogelijk. Althans, dat denken zijn. Jerry heeft een bloedfantatieke instelling en verwacht wel dat zijn vrienden zijn kant op komen. Daar gearriveerd besluit iedereen een tijdelijke wapenstilstand te houden.
Want hé, ze hebben Jerry toch al een tijd niet meer gezien, dus er moet even geknuffeld worden. Ze mogen zeker een poging doen hem te tikken op de bruiloft, maar alleen op één specifiek moment. Niet tijdens de plechtigheid zelf, of de receptie. Jerry’s verloofde wil toch wel een mooie bruiloft hebben. De vrienden gaan ermee akkoord, een bruiloft verpesten is toch wel veel van het goede. Dus zoeken ze naar alternatieven. Mocht je nou denken, dit kan nooit een goede film opleveren, dan moet je Tag zéker eens hebben gezien.
Wat maakt een titel over het tikspelletje nou zo leuk? Simpel: er wordt serieus met het materiaal omgegaan, het wordt nooit belachelijk gemaakt. Iedereen heeft er bovendien een onderliggend belang bij: omdat ze al dertig jaar dit spelen hebben ze een reden om in elkaars leven te blijven. Al hebben ze intussen een eigen bedrijf, liggen ze op de diva bij de psychiater, of zijn ze druk in de weer met hun gezin, dankzij tikkertje kunnen ze elkaar weer eens opzoeken. Natuurlijk hebben “gewone” mensen “gewone” redenen om elkaar te bezoeken, het wordt lastiger als je in een andere staat woont. Tikkertje geeft ze het perfecte excuus om over te komen reizen en een poging te doen voor die ene “tag”, om zo de beurt door te kunnen geven.
De grote bonus van Tag is de aanwezigheid van Jeremy Renner, die de rol van Jerry vertolkt. En man, dat doet hij goed. Ik geloof direct dat hij nooit is getikt en daar maar over blijft snoeven. Fantastisch hoe hij vol overtuiging psychologische spelletjes speelt en complexe valkuilen voor zijn vrienden opzet om naar niet getikt te kunnen worden. Hoe absurd de plannen van zijn vrienden ook worden om hem een tik te kunnen geven, hij heeft het altijd door. De partners van de mannen doen trouwens net zo hard mee en zijn zelfs nog fanatieker.
Tag zal geen schoonheidsprijs winnen, dit is wat mij betreft echt wel één van de vermakelijkste films van dit jaar. Het einde geeft ook nog eens een emotionele plottwist waardoor het hele verhaal in een ander perspectief wordt gezet. Die twist is mijn insziens niet helemaal nodig geweest, wel geeft het de film op het laatst nog iets van ontroering mee.
Jeff Tomsic/Ed Helms en Jeremy Renner
Een gedachte over “Tag”