The Innocents

Stel je eens voor: vier goed bevriende personages ontdekken dat ze superkrachten hebben. Voor de een is het leuk speelgoed, iets om mee rond te klooien en geintjes uit te halen. Voor de ander is het een wapen om macht te krijgen, zich te wreken op pestkoppen en irritante ouders. Dit klinkt als een hippe, snelle, coole superheldenfilm vol gelikte actie, leidend naar een knallende climax waarin de goede machten de winst pakken. Maar wat nu als deze personages jong zijn. Heel erg jong. Eigenlijk te jong om de verantwoorlijkheid voor dit soort krachten te dragen. Dit is de premisse van The Innocents.

Regisseur Eskil Vogt introduceert ons aan Ida (Rakel Lenora Flottum), haar zus Anna (Alva Brynsmo Ramstad) en hun buurtjes Ben (Sam Ashraf) en Aisha (Mina Yasmin Bremseth Asheim). Vier kinderen achter wiens snoetjes donkere bedoelingen schuilen. Al gaat dat vooral op voor Ben en Ida, die het meteen erg goed met elkaar kunnen vinden. Ze delen een voorliefde voor venijnigheid, kleine pesterijen. Anna is autistisch en geeft geen krimp als Ida haar flink knijpt. Of glasscherven in haar schoen verstopt.

Ben gaat nog een stukje verder met een kat (dierenliefhebbers, wees gewaarschuwd) die hij na een gruwelijke marteling doodtrapt. Van het vriendengroepje is hij duidelijk de psychopaat in de dop, de sadist die met plezier iemands been breekt, maar in huilen uitbarst als iemand sterker is dan hij. Dan is het “spelletje” ineens niet meer leuk en moet zijn tegenstander boeten.

Bang dat zijn acties zullen escaleren, keren Anna, Ida en Aisha zich tegen hem. Met alle gevolgen van dien. Na de scène met de kat (ook ik, de doorgewinterde horrorfilm, moest even wegkijken) gaat Vogt steeds een stapje verder. Het zijn kleine stapjes die het verhaal kalm voortstuwen. Voor de ongeduldige kijker als ik had het een tikje sneller gemogen, het ingehouden tempo draagt ook bij aan de ijzige en wurgende sfeer.

Helemaal naar is dat Vogt plagerig met valse eindes komt, de kijker laat gissen naar de afloop. Zal het goede overwinnen? Of toch het slechte? Hoe sterk worden Bens telekinetische gaves? En, ik hield mijn hart vast, zou Vogt met een open einde komen? Een vervolg suggereren? Ik hoopte zo dat hij met een sluitende conclusie kwam…

Als kinderen met potentieel destructieve superkrachten elkaar aanvallen, is het plotseling lang niet zo cool als de grootse blockbusters waarin steden in puin worden gevochten. Het decor van flatgebouwen en speelpleintjes versterkt de illusie van realisme en kinderlijk onschuld. Laat je niet misleiden. The Innocents is geen onschuldige film. Wel een steengoede en slim geschreven film.

Regie: Eskil Vogt. Met: Rakel Lenora Flottum en Alva Brynsmo Ramstad

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.