Ik heb zin in een ontzettend ranzige film. Na zoeken op Videoland kom ik terecht op Grimm Love. Het gaat over Oliver, die een verlangen heeft naar het eten van mensenvlees, en het gewillige slachtoffer Simon ontmoet. Dit is op zich al een heerlijk bloederig gegeven, regisseur Martin Weisz rijgt er nog een extra lijntje aan vast die zich na de kannibalistische moord afspeelt. Katie, een studente, reist voor haar proefschrift af naar Duitsland, om onderzoek te doen naar de macabere daad van Oliver. Persoonlijk vind ik haar verhaal weinig toevoegen en is het heen en weer schakelen tussen heden en verleden nogal storend. Het enige wat Katie doet is met hertenogen om zich heen kijken, foto’s nemen en in voice-over vertellen hoe goed ze Oliver begint te begrijpen.

De lijnen van Oliver en Simon zijn daarentegen wel interessant en worden opvallend smaakvol in beeld gebracht. Ik verwacht een gorefest, de makers hebben er juist voor gekozen de personages centraal te stellen.

Zo wordt ingezoomd op Olivers dominante moeder, zijn eenzame jeugd en de groeiende gekte in zijn geest. Hij probeert aansluiting te vinden, je merkt aan alles dat hij zich niet gelukkig voelt. Hij kan alleen genot vinden door te masturberen op vieze plaatjes. En dan heb ik het niet over porno. Als hij een online gemeenschap van kannibalen vindt, slaat hij zijn slag. Wie is er bereidt zich op te laten eten?

Simon gaat net zo erg door een hel. Als zijn moeder zelfmoord pleegt blijft hij achter met een joekel van een schuldgevoel. Op seksueel gebied komt hij alleen aan zijn trekken als hij wordt gebeten. Het liefst in de edele delen. Prostituees zijn niet bereid zover te gaan. ’s Nachts struint hij het web af naar plaatjes van lijken, tot hij de knoop doorhakt en zich aanmeldt bij een online kannibalengemeenschap. Daar ziet hij de oproep van Oliver staan.

Dan nog wordt het niet direct een hakken-en-zagen feest. Regisseur Martin Weisz laat zijn personages twijfelen. Willen ze dit eigenlijk wel? Als Oliver met een keukenmes de grote daad verricht, wordt er nauwelijks bloed getoond. Dat komt later. Eerst helpt Oliver Simon aan tafel, dekt zijn kruis af en begint het eten op te dienen. Aan jullie om te raden wat het gerecht is. Na het eten helpt hij Simon naar het slachthok, waar het werk wordt afgemaakt.

Dit zijn geen martelporno toestanden en het is geen exploitatiehorror. Grimm Love is een portret van twee verwarde individuen die zoeken naar een zieke vorm van liefde. Als Oliver een camera klaarmaakt legt hij uit dat hij dit moment voor altijd wilt bewaren. Alsof het een huwelijk is.

Oh, en intussen loopt Katie nog steeds rond met haar hertenogen. En Grimm Love speelt zich af in Duitsland, de dialogen zijn gewoon in het Engels. Met een vet Duits accent. Anders wordt het publiek nog afgeschrikt.

WIST JE DAT

Deze film is gebaseerd op het ware verhaal van Armin Weis, die ook wel de “kannibaal van Rohtenburg” wordt genoemd.

En “gebaseerd” kan vrij strikt worden opgevat. Er schenen zoveel overeenkomsten te zijn tussen de gruweldaad van Weis en de film, dat er een hele rechtszaak over ontstond. aAngevoerd door Weis zelf. De film dreigde voor even verboden te worden in Duitsland, maar is toch nog in première gegaan.

Martin Weisz/Thomas Kretschmann en Thomas Huber