Er zijn films die zoveel indruk hebben gemaakt, dat ze een eigen plek krijgen in de popcultuur, en andere filmmakers aansporen om dergelijke kunstwerken neer te zetten. Ik vraag mij af of The Room dezelfde soort deuren heeft geopend. Dat er aspirantfilmers rondlopen die denken “als een vreemd mannetje met een Frans accent een film kan schrijven, regisseren, produceren en erin kan acteren, dan kan ik dat ook!” IMDB heeft aanraders als je The Room “goed” vond. Eén daarvan is Fateful Findings, gemaakt door Neil Breen. Hij debuteerde in 2005 met Double Down, Fateful Findings is zijn derde werk.

Het begint met een jongetje, Dylan, en een meisje, Leah, die door het bos rennen. “Look, a mushroom!” roept het jongetje. De paddestoel is zo lang in beeld dat ik mij afvraag of ik de film niet per ongeluk heb gepauzeerd.

Oh, wacht, ik zie het al. Heel traag lost de paddestoel op. Ik begrijp (nog steeds) niet waarom dit gebeurt, maar Breen richt zich alweer op de volgende scène. Leah gaat verhuizen en moet afscheid nemen van Dylan. In een voiceover wordt duidelijk gemaakt dat de twee elkaar nooit meer zullen terugzien. Waarom neem je de tijd een personage te introduceren als ze niet meer terugkomt? Het maakt overigens niets uit, halverwege duikt Leah doodleuk weer op.

Fateful Findings is een aandoenlijke poging om mensen “verlichting te bieden”.

Fateful Findings vertelt verder hoe Dylan jaren later een auto-ongeluk krijgt, een boek moet schrijven, iets doet met hacken… er is gedoe met een ander koppel… er wordt iemand per ongeluk doodgeschoten… Net als bij The Room is het een onsamenhangende, bijeengeraapte rotzooi. En net als Wiseau ziet Breen zichzelf als de messias. Breen blijft herhalen dat hij de computers van de overheid aan het hacken is en alle geheimen gaat exposeren. In de finale, die ik alleen maar kan beschrijven als een hilarische “poging” om zichzelf als verlosser neer te zetten, heeft hij een persconferentie geregeld om duidelijk te maken hoe slecht de overheid is geweest.

Het grootste verschil met The Room is dat Fateful Findings en Breen de echte grootheidswaanzin van Wiseau missen. Breen is de zachtaardige buurman die jou elke morgen verlegen begroet, je voorziet van goedbedoelde tegeltjeswijsheden. The Room representeert de underdog die zijn positie niet meer accepteert. Fateful Findings is een aandoenlijke poging om mensen “verlichting te bieden”. Misschien moeten Breen en Wiseau eens een keer samenwerken. Geen idee wat het resultaat zal zijn, het wordt hoe dan ook interessant.

4-7-2017/Neil Breen/Neil Breen en Klara Landrat