Voor mij is The Deer Hunter de film waarin drie vrienden tijdens de Vietnamoorlog een revolver tegen hun kop houden. De Vietcong (hier geportretteerd als de ultieme vijand) heeft het drietal gevangengenomen en dwingt de mannen tot een potje Russisch roulette. Robert de Niro, Christopher Walken en John Savage moeten net zolang de trekker overhalen tot het een keer raak is. Als er niet snel … Lees verder The Deer Hunter
Jaren geleden, in 2014, vond er een werelwijde hack plaats. Naaktfoto’s van honderden bekende vrouwen lekten op het wereldwijde web. Ik weet zeker dat toen hordes geile pubers prompt achter hun computers zaten om zoveel mogelijk beelden te verzamelen. En al ligt het incident ver achter ons, het is zeker niet vergeten. Eén van de slachtoffers was Jennifer Lawrence. Toen zij tekende voor de botte … Lees verder No Hard Feelings
Un prophète, het gevangenisdrama van Jacques Audiard, was in 2009 dé film die je gezien moest hebben. Alhoewel niet iedereen de geweldsuitbarstingen kon waarderen (het scheermesje…) kwam het oordeel unaniem uit op “Meesterwerk”. Toen ik hem eindelijk zag vond ik hem inderdaad spannend. Het acteerwerk was solide. Stevig. Tahar Rahim is een uitstekende hoofdrolspeler. Het ruige bestaan in de Franse gevangenis werd goed verbeeld. En … Lees verder Un prophète
Het is een soort van ongeschreven gouden regel dat films hun verhalen zo beeldend mogelijk vertellen. Als je je script zo nodig dicht wil smeren met dialogen moet je maar een toneelstuk schrijven. Natuurlijk zijn er zat regisseurs die hier zich niets van aantrekken. Zo draaide Richard Linklater in 1995 de romantische praatfilm Before Sunrise, waarin de Amerikaanse toerist Jesse en de Francoise Céline samen … Lees verder Before Sunset
M. Night Shyamalan. De regisseur die begon met een knal (The Sixth Sense) en daarna opmerkelijk snel afzakte naar bedenkelijk niveau. En bij iedere nieuwe film denk ik, is het erop, eronder, of lafjes ertussenin? Met Knock at the Cabin baseerde hij zich weer op bestaand bronmateriaal: The Cabin at the End of the World van Paul Tremblay. Vier vreemden kloppen aan bij de blokhut … Lees verder Knock at the Cabin
Het is het prachtjaar 2000 als ik met mijn vader Dungeons & Dragons zie in Pathé Tuschinski. Het enige wat ik van de film heb onthouden zijn een onderkoelde Thora Birch, een oververhitte Jeremy Irons en een magiër met blauwe lippen. (Even serieus, stond dat in het script? Was iemand van de make-up in een melige bui? Wiens geniale idee was het om de lippen … Lees verder Dungeons & Dragons: Honor among Thieves
Welkom in de donkere glitterwereld van Highlander, een bovennatuurlijk filmavontuur uit de koker van Gregory Widen. Hij opent met een professioneel worstelevenement op Madison Square Garden, waar de worstelaars elkaar theatraal de mat intrappen. De camera zoomt in op de uitzinnige menigte en focust op de immer broeiende Christopher Lambert (die geen woord Engels sprak toen hij gecast werd). Waarom Highlander op deze manier begint? … Lees verder Highlander
Cocaine Bear. Over een beer die pakjes cocaïne naar binnen werkt. Zoiets schijnt echt gebeurd te zijn. Pakjes met het witte poeder werden per abuis door het bos verspreid. Een beer zag ze aan voor lekkernijen en stief aan een overdosis. Als je van dat bizarre nieuwsbericht een film maakt, liggen de ingrediënten voor een überfoute horrorfilm klaar op het aanrecht. Gooi ze in de … Lees verder Cocaine Bear
De auteursrechten op kinderklassieker Winnie the Pooh zijn verstreken. Het boek is vanaf nu publiek domein. Dit betekent dat iedereen er alles mee kan doen. De vraag is, wat zou jij doen? Rhys Frake-Waterfield wist het wel. Hij wilde dolgraag de lieve, knuffelige, altijd naar honingzoekende beer transformeren in een kwijlend en onverslaanbaar monster. Ofwel, Winnie the Pooh werd Winnie the Pooh: Blood and Honey. … Lees verder Winnie the Pooh: Blood and Honey
Ik had weinig zin in Terrifier 2. Voorganger Terrifier kwam bij mij niet verder dan één ster. Ja, de slachtpartijen van Art the Clown zijn heerlijk bruut in beeld gebracht, met scènes waarin hij zijn slachtoffers in stukjes hakt. Maar Terrifier leed ook onder povere personages, een pijnlijk plat script, merkwaardig slot en een goedkoop uiterlijk. Naar aanleiding van de hartstochtelijke commentaren van een aantal … Lees verder Terrifier 2
