Buitenaardse wezens enge, slijmerige en onooglijke ruimtemannetjes die met vliegende schotels onze wereld bezoeken en aardbewoners ontvoeren? Welnee. Waarom al die moeite doen als het ook anders kan. Geslepener. Sluwer. Bijvoorbeeld door DNA onze kant op te sturen en instructies te geven hoe dit te combineren met ons genenpakket. Vergeet even de vragen die dit oproept, volgens Species is dit een uitstekende methode om ons op slinkse wijze te domineren. Want uit de buitenaardse bevruchting wordt een jong meisje geboren.

Haar naam is Sil en zij wordt gevangengehouden in een kil laboratorium van de overheid. Als het besluit volgt om het meisje te doden weet zij te ontsnappen. In de buitenwereld ontpopt Sil zich tot een oogverblindend knappe jongedame met agressieve paringsdrang.

Ze moet een goeie kerel in bed zien te krijgen en zwanger worden. Op die manier kan de buitenaardse parasiet zich snel verspreiden en zo dus onze beschaving binnendringen. Wij, de simpele aap-afstammelingen, zouden ineens een stapje terug moeten doen op de evolutionaire ladder. Want boven ons staat een nieuwe vijand, gedreven door voortplantingshonger.

Dit gegeven, duidelijk geïnspireerd op de rammelende b-films, had kunnen leiden tot serieuze sciencefictionhorror. Species kiest voor de seksuele benadering. Reken er maar op dat debutante Natasha Henstridge regelmatig uit de kleren gaat en bloot door het beeld loopt, jagend op potentiële “zaaddonoren” die al dan niet vrijwillig met haar het bed delen.

Softpornosciencefiction? Ik ben haast geneigd om Species zo te noemen. Nog wat kreungeluiden op de geluidsband en het foute sfeertje is af. Maar gelukkig heeft deze charmante camp nog meer te bieden. Fijne smerige effecten, nachtmerriebeelden van H.R. Geiger (met knipogen naar Alien) en een sterke vrouw. Je kan van Sil zeggen wat je wil, je moet geen ruzie met haar maken. Dit is een echt alfa-vrouwtje dat geen tegenwerking duldt.

En dan zijn er nog de steracteurs. Ben Kingsley, Michael Madsen, Marg Helgenberger, Forest Whitaker en Alfred Molina vormen gezamenlijk een groepje deskundigen met als missie het opsporen en vernietigen van Sil. Het scenario biedt geen enkele ruimte voor uitgediepte persoonlijkheden of sterke dialogen (iets met rode rozen rood verven), dat is in dit geval helemaal niet erg. De aanwezigheid van de bekende koppen is voldoende. Verder is het gewoon lekker achteroverleunen en genieten.

Species neemt zichzelf soms net te serieus en de logica is verder weg dan buitenaardse levensvormen, het bezit genoeg idioterie om simpelweg te vermaken. Geen griezelige ruimtemannetjes, wel volop sensualiteit.