Wist je dat er een exotische percussie-cover bestaat van 50 Cents P.I.M.P., uitgevoerd door Bacao Rhythm & Steel Band? Die cover klinkt tijdens het begin van Anatomy of a Fall, als hoofdpersonage Sandra geïnterviewd wordt door een journaliste. Partner Daniel, die op zolder staat te klussen en het nummer op de loopstand heeft gezet, laat de muziek steeds harder door de speaker schallen. Net zolang tot de vrouwen het interview opgeven. Sandra neemt afscheid van de journaliste en gaat dan maar een dutje doen. Het nummer blijft doorspelen.
Ook als de blinde zoon Daniel gaat wandelen met de hond. En terug thuis op het levenloze lichaam van zijn vader stuit. Uit het raam gekukeld, aldus de eerste verklaring. Maar de val wordt snel omgeven door verdachte raadsels. Bloedspatten en huwelijksproblemen wijzen in de richting van opzet. De hoofdverdachte: Sandra.
In de rechtbank, waar advocaten woorden verdraaien en de verdachte in een hokje willen proppen, ontstaat het beeld van twee partners in een giftige relatie. Een kille, afstandelijke vrouw die te maken heeft met het kwetsbare ego van haar kerel, maar ook moest ervaren dat zoonlief na een ongeluk blind werd. De man was verantwoordelijk voor dit ongeluk.
Zo, kalmpjes aan, pelt Justine Trier haar hoofdpersoon laag voor laag af. Sandra’s persoonlijke leven, inclusief de lelijke momenten, wordt zonder schroom tot in detail geanalyseerd en uitgeplozen. Sandra geeft gerust tegengas. Net als haar advocaat. Trier komt zo steeds met net een andere invalshoek van de situatie.
Het blijft ook gissen naar wat er precies is gebeurd op die fatale dag. Dat mysterie is de spanningsboog en had de film makkelijk in de mal van de detective kunnen persen. Trier heeft andere plannen. Zij kruipt buiten de grenzen van het moordmysterie en biedt haar thriller zo alle ruimte om boven zichzelf uit te stijgen.
Anatomy of a Fall wil dan ook geen hapklare oplossing bieden. Er moet na worden gedacht. Wat is jouw beeld van Sandra als de eindtitels verschijnen? Zou zij het echt gedaan kunnen hebben? Is zij echt zo koelbloedig? Of was haar partner lang niet zo slachtofferig als het OM ons wil doen geloven? Wie was nou echt de boosdoener? Is er wel één boosdoener?
Ik weet dat de vergelijking vergezocht is maar ergens heeft Triers intense drama iets weg van de cover van P.I.M.P.. Het nummer van 50 Cent is vrij generieke rap, door het exotische sausje van Bacao Rhythm & Steel Band klinkt het ineens bijzonder. Dat is precies hoe ik ook over Anatomy of a Fall denk. Een gemiddelde “wie-heeft-het-gedaan” met veel diepere lagen. Het grote verschil is dat Triers thriller niet op de zenuwen werkt.