Ik weet niet wat de motivatie achter The Last Voyage of the Demeter is geweest, maar het gaat uit van een opvallend idee. Het steunt op Bram Stokers Dracula, alleen besloot regisseur André Ovredal om zich te concentreren op het hoofdstuk waarin de mythische bloedzuiger per schip naar Engeland vaart. Tijdens die reis zuigt hij de bemanning leeg, om eenmaal aan wal vol energie verder aan de slag te gaan. Wat er daarna gebeurt is geschiedenis. Voor iedereen die het verhaal kent, uiteraard.

Alsof dit project nog niet bijzonder genoeg was, vatte Ovredal The Last Voyage of the Demeter samen als “Aliens op een schip.” Deze spinoff (of hoe je ook moet noemen) schiep verwachtingen. Verwachtingen die, aldus de pers en publiek, niet altijd even goed uitkomen.

Toch heb ik genoten van Ovredals film. Een schip is best een geschikte locatie voor een horrorfilm. Lekker sfeervol, dat krakende en piepende hout, en de uitgestrekte zee en god weet wat er allemaal onder de zeespiegel zwemt.  

In dit geval komt het grote gevaar van het schip zelf. En het duurt niet lang voor het bloedzuigende kwaad uit zijn schuilplaats komt gekropen. Op een onrustige zee, met veel hoge golven, regen en onweer, moet de bemanning er alles aan doen de helletocht te overleven. Ik weet hoe het afloopt. Toch zat ik, verrassend genoeg, te hopen dat niet iedereen ten prooi zou vallen aan het legendarische monsters.

Soms gaat Ovredal een beetje overboord met de onderliggende waanzin, dat deed verder geen afbreuk aan de spanning. De rondkruipende oervampier weet nog altijd de rillingen op het lijf te bezorgen. Of hij nu in vol ornaat wordt getoond of als een schaduw dat over het dek glijdt, Dracula neemt altijd die nachtmerrie-aura met zich mee.

Mijn enige bezwaren zijn de te lange speelduur (de proloog had niet gehoeven) en het iets te slepende verteltempo. Daar had meer pit in gemogen. Op een gegeven moment wéét je wel wat er aan de hand is en lijkt de spanning uitgerekt. Ovredal komt dan wel weer met een mooie conclusie waarmee hij een eigen draai geeft aan het boek.  

The Last Voyage of the Demeter is een bijzondere horrorfilm die er wonderwel in is geslaagd een fragment van het bronmateriaal te isoleren. Of het nou ging om effectbejag of een gekunstelde poging tot herinterpretatie, ik heb werkelijk geen idee. Het is zeker niet perfect. Maar het werkt wel.

Mocht je het je nog afvragen, ook zonder voorkennis van Dracula is deze horror prima te volgen. En wie weet nodigt het juist uit om het boek te lezen. Dat zou helemaal mooi zijn.

Je kan mij volgen via Facebook, Twitter, Instagram en Letterboxd.