Je zou het niet zeggen maar als Monsieur Stin heel diep slaapt (zoals nu, dus we moeten wel zachtjes doen) dan droomt hij over spinnen die zich van zijn plafond via dikke webdraden naar de grond laten zakken. Daarna kruipen zij naar de badkamer, de wc, het aanrecht, Monsieur Stins lievelingsonderbroek en onder het bed. Het zijn grote en kleine spinnen, met korte, lange, dikke of dunne pootjes. Spinnen die ook niet zo goed begrijpen wat ze hier doen en zich daarom maar zoveel mogelijk door Monsieurs Stins huis verspreiden.

Waarom Monsieur Stin altijd over spinnen droomt? Geen idee. Ik weet zeker dat als een psycholoog eens een diepgravend gesprek met hem voert (Monsieur Stin houdt helemaal niet van diepgaande gesprekken, maar dat is een ander verhaal) de reden naar boven zal worden. Omdat er nu geen sprake is van een psycholoog zal die reden een mysterie blijven.

Ik weet wel dat Monsieur Stin heel erg woelt. En zweet. De spinnen vinden die zweetgeur wel fijn. Ze kruipen het bed in, waarop Monsieur Stin nog meer gaan woelen en zweten.

Trouwens, als je onder Monsieur Stins bed kijkt (in zijn droom, niet “in het echt”) dan word je aangestaard door twee grote geel oplichtende ogen. Ogen die nauwkeurig iedere beweging volgen. De spinnenmoeder? Kan. Toch zijn dit geen spinnenogen. Spinnen hebben ook meer dan één paar ogen. Dus ik durf niet te zeggen van wie of wat die ogen zijn.  

Laat Monsieur Stin maar lekker verder slapen. En dromen. Dromen over heel veel spinnen. En misschien, héél misschien, bij voldoende interesse, dat Monsieur Stin in het volgende avontuur op zoek gaat naar zijn lievelingsonderbroek.