Ik hou van duistere films waarvan een goede afloop steeds verder uit zicht raakt. Thrillers die tot op het allerlaatste moment het lot van hun hoofdpersonage in het ongewisse houden. Dat je pas kan ontspannen als de eindtitels over het scherm rollen. Of juist in totale verbijstering naar het scherm blijft staren. Is dit nou écht gebeurd? Dat vind ik nou mooi, als de regisseur durft om dit spelletje met het publiek te spelen. Caïro Conspiracy is zo’n film. We beginnen bij Adam.
Hij komt uit een eenvoudig vissersdorpje en wordt aangenomen op het prestigieuze Al-Azhar, waar jongens onderwezen worden in de leer van de Islam. Als de Grote Imam overlijdt, moet er een opvolger worden gekozen. Achter de schermen wordt druk gediscussieerd over de geschikte opvolger. En dat is wanneer de problemen voor Adam beginnen.
Er loopt een informant rond op Al-Azhar die na zijn ontmaskering bruut wordt gedood. Ibrahim, die zich bezig moet houden met de opvolger van de nieuwe Grote Imam, moet op zoek naar een nieuwe mol. Dat wordt Adam. Tot dan toe kan ik de plot redelijk volgen, Caïro Conspiracy is dan juist nog maar net begonnen. Adam moet infiltreren, vriendschap smeden met radicale studenten, een vriend verraden, er is iets met andere docenten, buitenechtelijke huwelijken, onwettige kinderen…
Het duurt lang voor de stukjes een soort van op hun plek vallen en ik Adams problemen een beetje kan plaatsen. Wie nou welke rol speelt in de zoektocht naar de nieuwe Grote Imam. Niet alles kan ik verklaren. Zo vind ik de relatie tussen Ibrahim en Adam nog steeds raadselachtig. Ibrahim heeft er geen probleem mee om Adam zwaar onder druk te zetten, later wil hij hem juist beschermen tegen de sadistische Suhby. Volgens mij klopt dit niet helemaal met de personages, hun motivaties en karakters.
Caïro Conspiracy is een heerlijk zwaarmoedige politieke thriller waarin het goedgelovige hoofdpersonage verstrikt raakt in de spelletjes van de achterkamertjespolitiek. Alleen, om het publiek echt in de ban te houden moet het verhaal goed te volgen zijn. Ik wil wel kunnen begrijpen waar ik naar kijk. Als ik de film lang moet uitpuzzelen hoe het politieke web is gesponnen neemt dat een flink deel van het kijkplezier weg.
Ik vond hem zeker niet slecht en leefde ook absoluut mee met Adam, van wie ik hoopte dat hij uit de slangenkuil zou ontsnappen. Maar door de opeenstapeling van intriges en verwarrende relaties komt Caïro Conspiracy niet echt lekker binnen. Mijn oordeel: de moeite waard en ook niet meer dan dat.
Ik ben ook te volgen via letterboxd, dé filmapp voor de filmliefhebber.
Regie: Tarik Saleh. Met: Tawfeek Barhom en Fares Fares