Van alle beroemdheden die ons tot nu toe zijn ontvallen – en ongetwijfeld nog zullen ontvallen – mag één naam niet onbenoemd blijven: jeugdschrijver Paul Koning. Na zijn doorbraakdebuut Help!, een zombie in huis! was de brisante Koning niet meer weg te denken uit het boekenlandschap. Net als zijn verschijning trouwens. Met zijn korte blonde krullen, eeuwige zonnebril en leren jack zoog hij de aandacht vanzelfsprekend naar zich toe.

Konings boeken waren niet bedoeld voor de tere zieltjes. Dankzij de combinatie van gruwel en humor had hij evengoed een succesformule te pakken en domineerde hij consequent de bestsellerlijsten. Schijnbaar moeiteloos schreef hij een gemiddelde van één boek per jaar. Die productiviteit had Koning te danken aan een ijzersterk discipline, hij had ook baat bij chemische hulpmiddelen. Het “poedertje” en whisky waren favoriete “brandstoffen”.

Afgelopen week werd Koning aangetroffen in een steegje. Volgens de overlevering zou hij hebben geijld over “de sensationele en cosmolaire T-rex” die het “heerlijk” vindt om “in glitterpak” te “dansen op dansmuziek”.

Ja. Die begrijp ik ook nog niet helemaal.

Koning werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar hij op het ziekenhuisbed nog zeven uur lang op het randje van de dood heeft gezweefd. De jeugdschrijver die zoveel tieners nachtmerries bezorgde is uiteindelijk zevenenveertig jaar geworden.