Step Up

Het is verleidelijk om een vernietigend oordeel uit te spreken over Step Up. Toch vind ik niet dat deze dansfilm dat verdient. Het is verre van een meesterwerk – dat maakte de critici in 2006 al duidelijk – ik wil er evengoed positieve woorden aan wijden. En waarom niet? Ik hou van creatieve uitdagingen. En heb ook echt wel wat pluspuntjes kunnen noteren. Om te beginnen met Channing Tatum. Iedereen moet ergens beginnen. Dus ook Tatum. Na zijn vroegste rollen – onder andere in She’s the Man – speelde hij in Step Up zijn doorbraakrol van straatjongen die zich ontpopt als danser.

Als hij meegaat in de energie van het moment zet hij best aardig spel neer. Ja, hij maakt zich hier en daar schuldig aan overacteren. Alsof hij ons uit alle macht wil doen geloven dat hij een kwajongen is die het niet zo nauw neemt met de wet. Maar over het algemeen laat hij zien echt wel wat in zijn mars te hebben als acteur. Later zouden zijn vaardigheden nog tot bloei in bijvoorbeeld 21 Jump Street en Foxcatcher.

Ten tweede, het jonge publiek stroomde massaal toe om zich te verlustigen aan de zwetende danslijven van Tatum en tegenspeler Jenna Dewa. Het helpt ook dat de film goed afloopt en al te zware onderwerpen heel snel afhandelt.

Als derde punt wijs ik graag op de kleine momenten waarin de personages gewoon wat met elkaar rondhangen. Even kletsen. Blijk geven van wederzijdse affectie. De personages laten kortom ieniemienie stukjes van hun karakter zien.

Ook niet onbelangrijk is dat debuterend regisseuse Anne Fletcher (van oorsprong choreografe) best lekkere danssegmenten heeft opgezet. Tatum en Dewan draaien, zwieren en springen over de set en houden elkaar stevig in hun armen. Het is duidelijk dat de twee zich op hun gemak voelen met de door Fletcher bedachte danspassen.

Tatum en Dewan zijn sowieso een heerlijk aandoenlijk koppel tussen wie het overduidelijk knettert. Dat geknetter bleef doorgaan toen de camera’s uitgingen. In 2009 traden de acteurs in het huwelijk, om tien jaar later weer uit elkaar te gaan.

Maar ik zou het houden op de positieve zaken.

Step Up biedt geen verdieping of stof tot nadenken, het neemt wel gedurende 100 minuten je zorgen weg. Verwacht er niet al te veel van en je hebt een acceptabele filmavond. Het is gewoon lekker vermaak, puur gericht op luchtig escapisme en met zijn goeie energie perfect om op te zetten na een lange werkdag. Dat mag ook wel eens.

Regie: Anne Fletcher. Met: Channing Tatum en Jenna Dewan

Een gedachte over “Step Up

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.