Nog heel even en Roman Reigns is duizend dagen lang de onoverwonnen kampioen van de WWE. Wie had dat ooit gedacht. Toen ik in 2017 begon met kijken naar professioneel worstelen werd Reigns zo erg gehaat dat het publiek hem aldoor de arena’s uit joelde.

Tot nu dan.

Reigns, die jarenlang werd neergezet als de held die moest knokken voor erkenning, loopt al een flinke tijd rond als de arrogante bad guy die zichzelf zonder blikken of blozen heeft uitgeroepen tot de beste worstelaar ooit. Dat is ook weer een beetje overdreven (die plek is voor Shawn Michaels) Reigns is nu wel het gezicht van professioneel worstelen. Een beetje wat Hulk Hogan, The Rock en John Cena waren voor hun generatie.

Duidelijk is in ieder geval dat achter de schermen hard wordt gewerkt om Reigns’ mythische status definitief te maken. Hij zal ook ongetwijfeld in de Hall of Fame terechtkomen. Zowel solo als samen met Seth Rollins en Dean Ambrose, zijn twee maatjes met wie hij in 2012 debuteerde als The Shield.

Maar! Wat als Reigns die duizend dagen heeft gehaald? Er wordt gefluisterd dat hij zelfs het record van worstellegende Bruno Samartino zal verbreken. Dat is heftig. Want dan moet Reigns nog jaren op de troon blijven zitten. Hoe goed hij er nu ook voor staat, ik vraag mij af of dat besluit geaccepteerd wordt. Tenzij ook de critici hem alsnog gaan erkennen.