In iedere andere situatie zou ik Hockeyvaders, een nieuwe serie op Videoland, over hebben geslagen. Maar net zoals ik dringende behoefte kan hebben aan een moddervette pizza of een bakje patat, zo snak ik ook eens naar luchtig hapsnap-vermaak. Iets dat niet te veel inspanningen vereist, niet te veel prikkelt en zonder veel verrassingen gewoon een lekker duidelijk verhaal presenteert. Dat is precies wat Hockeyvaders doet. De serie is, als ik het internet kan geloven, ontwikkeld door Beau van Erven Dorens. Alleen kan ik op IMDb nergens zijn betrokkenheid vinden als producer of bedenker.
Wél staat hij aangegeven als personage. Govert de Graaf-Bentink. Want natuurlijk heet dit personage zo. van Erven-Dorens doet het helemaal niet slecht als acteur. Hoogst vermoedelijk speelt hij een overdreven versie van zichzelf. Soit. Waar gaat Hockeyvaders over? De afleveringen spelen zich af in de wereld van hockey. Competitieve jongens en meisjes, “aanmoedigende” ouders aan de zijlijn, opgestroopte mouwen, de aardappel in de keel en een aanmatigende toon naar het klootjesvolk.
Het middelpunt is de hockeyvereniging, met aan het hoofd de bleue JP Biesheuvel. Hij is goed bevriend met Kasim El Ghazim (“Kaas” voor vrienden) en Wouter van Velzen. De mannen worstelen met hun eigen problemen. Rouw, midlifecrisis, scheiding… Ook de hockeyvereniging kampt met problematische toestanden. Denk aan een trainer die zijn handen niet thuis kan houden en flink wat achterkamertjespolitiek met nogal wat gevolgen.
Hockeyvaders zou deels steunen op de ervaringen van van Erven Dorens zelf (ik zie hem inderdaad als zelfverzekerde hockeyvader over het veld paraderen), de schrijvers zoeken ook duidelijk naar aansluitingen met de actualiteit. De verwijzingen naar machtsmisbruik en woke zijn daarvoor wel erg uitdrukkelijk in de episodes verwerkt. Een poging om andere invalshoeken te zoeken? Ik zie het meer als slimme marketing, om een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Voor ieder wat wils, zeg maar.
Met zijn lichtvoetige toon is Hockeyvaders bovenal vermakelijk kijkvoer. De acteurs hebben zichtbaar plezier met hun rollen (al is het wennen om Walid Benmbarek te zien als brave huisvader, gezien zijn keiharde rol in Mocro Maffia) en de episodes zijn keurig opgebouwd met spanningsbogen en cliffhangers.
Wel had ik moeite met een verwikkeling richting de seizoensfinale. Een probleem dat al lang opgelost had kunnen zijn als er simpelweg over was gesproken. Ik dacht nog, “dit wordt toch niet hoe Hockeyvaders gaat aflopen?” Nee. Godzijdank niet. Gelukkig weten de schrijvers beter. Anders had ik een felrode kaart uitgedeeld.
De serie is verder voorspelbaar en nauwelijks vernieuwend, ik ben evengoed blij het een kans te hebben gegeven. Alsof ik toch maar een lekkere snack had gegeten. En eerlijk, hier wil ik wel meer van zien. Als er een nieuw seizoen komt, uiteraard.
Creatief brein: Ralph de Beurs. Met: Tijn Docter en Walid Benmbarek
