Ik heb de licht dwangmatige neiging om filmseries af te maken. Hoe inferieur de kwaliteit van de desbetreffende reeks ook is, als ik iets begin wil ik het ook afmaken. Enkel en alleen om die reden keek ik naar Escape Plan: The Extractors. Na Escape Plan en Escape Plan 2: Hades, sluit Escape Plan: The Extractors een trilogie af die zichzelf verrassend snel de afgrond in heeft gereden. Maar, daar moet ik ook wel eerlijk in zijn, dit derde deel is een tikkeltje beter dan zijn voorganger. Niet omdat Sylvester Stallone plots het licht zag en wist hoe hij fatsoenlijk moest acteren.

Het heeft evenmin te maken met een goed geschreven verhaal. Of met personages die ditmaal wel een persoonlijkheid hebben gekregen. Ik bedoel, het verhaal is zo nietszeggend dat ik niet eens de moeite heb gedaan de verwikkelingen bij te houden. En iedereen die de keel werd doorgesneden of de kogel kreeg, tja, weer iemand minder. Ik haalde er hooguit mijn schouders over op.

Nee, de reden waarom dit deel van Stallones uit de hand gelopen ego-project een beetje meer waardering krijgt dan Escape Plan 2: Hades is even simpel als banaal. Het zag er gewoon beter uit. Weg zijn de lelijke shots die duidelijk met een ultra goedkope camera waren gefilmd. Escape Plan: The Extractors straalt op zijn minst professionaliteit uit, alsof het is gedraaid door een regisseur die weet hoe een echte film eruit moet zien.

Dit is de armzaligste en lachwekkendste reden om als pluspunt te benoemen en de kleinst mogelijke progressie die je je voor kan stellen. Dat weet ik. Maar ik kan er echt niets anders van maken. En hé, vooruitgang is vooruitgang. Ook als die stappen naar voren betekenen dat er slechts een halve ster wordt toegevoegd aan de waardering van de vorige film.

Ik moest trouwens wel nog lachen om de scène waarin Stallone de antagonist uitgebreid in elkaar meppend vertelt over vergiffenis, hem om de oren slaat met belegen moralistische wijsheden, en zijn vurige betoog eindigt door hem een mes in de keel te steken en hem van de balustrade te gooien.

Misschien dat deze handelingen ietwat tegenstrijdig zijn met wat er zojuist is gezegd? Dat Stallone niet helemaal doorheeft dat hij het ene zegt maar het andere doet? Gek genoeg vind ik zijn optreden op dat moment dan toch niet helemaal overtuigend. Ach ja, alsof Stallone zich ooit iets aantrekt van een samenhangend script. Of een samenhangend script zou herkennen.

Nou, dat is ook niet helemaal waar. Hij schreef ooit het scenario van Rocky, een film die uit is gegroeid tot klassieker en zelfs nog prijzen voor. Escape Plan: The Extractors is zo ver weg verwijderd van die klassieker dat het treurig is.

Ik hoop van harte dat er geen deel vier komt. En anders zal je mijn bespreking erover wel voorbij zien komen.

Regie: John Herzfeld. Met: Sylvester Stallone en Jin Zhang