De serie Happy! leunt in mijn ogen tegen het cultgenre bizarro aan. Het mag, kan en moet zo krankzinnig mogelijk worden. Er zijn geen grenzen, alleen mogelijkheden. Happy! gaat over de aan lager wal geraakte politieagent Nick Sax die in is gehuurd door maffioos Blue Scaramucci om smerige klusjes uit te voeren. Nick is al lang vervreemd geraakt van zijn vrouw Amanda Hansen. Hij weet daarbij niet dat hij de vader is van Hailey. Als Hailey ontvoerd is door een slonzige Kerstman ziet zij maar één manier ziet om hulp te krijgen.
Haar denkbeeldige vriendje, een blauwe eenhoorn genaamd Happy, moet snel assistentie inschakelen. Nadat hij in zware paniek door de stad is gefladderd komt hij terecht bij Nick, die net in een ambulance is geschoven na een slordig afgewerkte opdracht.
Natuurlijk denkt Nick eerst dat hij hallucineert. Maar het droombeeld van Happy blijft wel erg hardnekkig om hem heen zweven. Happy weet hem bovendien te vertellen hoeveel schurken op Nick afkomen als Nick ze zelf niet kan zien. Dus… Happy is wel degelijk echt.
De bedenkers van de serie nemen de tijd om de weeld van Happy verder uit te werken. Hij is niet het enige denkbeeldige vriendje. Sterker nog, er is een gemeenschap van “vergeten” en zodoende gedumpte figuren die zonder levensdoel wegzakken in depressie of lethargie. Zonder hun taak van kinderengel is er simpelweg niets meer om voor op te staan. Of voor te leven.
Mocht dit bizar klinken, het wordt raarder. De ontvoering van Hailey is de katalysator voor onderzoek naar iets veel groters. Het gaat om een groots complot over een kindershow, een doorgedraaide entertainer, buitenaardse wezens, de God van de dood en God die zich verschuilt in de wolken.
Er is daarnaast sprake van een duisternis die zich in glimpen laat zien in het eerste seizoen, en gaandeweg de serie in ongemakkelijk gebied stuurt. Denk aan in leren pakken gestoken volgelingen van de kinderentertainer Sonny Shine dansen op strakke en pulserende beats en geven zich overgeven aan orgies. Of de gewelddadige maffia-hulp Smoothie die zijn bijnaam dankt aan een incident uit zijn tienerjaren. De horror laat in ieder geval zijn kop zien.
Ik hou ervan als creatieve geesten hun verbeeldingskracht optimaal gebruiken en de meest bizarre ideeën, beelden en personages uit hun breinen vloeien. Verwacht dan ook nog grappen over uitwerpselen, een buitenaardse wezens dat de wereldgeschiedenis beïnvloeden en seks tussen fantasievriendjes en over de top gewelddadigheden met gretig stromende bloedfonteinen.
Ik heb het idee dat de producers het iets te veel vonden. Dat Happy! iets té bizar werd. En misschien dat ook het publiek genoeg kreeg van het psychedelische en onvoorspelbare karakter van de serie. Want na het tweede seizoen is de stekker eruit gehaald. Ik hoop dat de comic waarop Happy! is gebaseerd de gecontroleerde chaos wat netter afrondt.
Bedacht door: Grant Morrison & Brian Taylor. Met: Christopher Meloni en Patton Oswalt