In Hollywood zou ergens een stapel scripts liggen, hunkerend naar het moment van productie. See How They Run, een moordmysterie, lag naar mijn idee in die berg te verstoffen. Totdat het genre van de moordmysterie nieuw leven kreeg dankzij Knives Out. Een producer vond het script van See How They Run, negeerde het onuitgewerkte materiaal en vroeg regisseur Tom George om hier even een film van te maken. George bedolf het verhaal onder visuele foefjes en monteerde een trailer die nu overuren draait in de bioscoop. Middelpunt is het stuk The Mousetrap van Agatha Christie.
De zelfingenomen regisseur Leo Kopernick (Adrien Brody op zijn gladst) mag het stuk overzetten naar film, maar ligt in de clinch met scenarist Mervyn Cocker-Norris (David Oyelowo). Producer John Woolf (Reece Shearsmith) probeert de verhitte creatieve discussies te sussen, dat gaat lastig met twee stevige ego’s. Als na de honderdste uitvoering van het toneelstuk Leo dood op het podium wordt gevonden, moeten inspecteur Stoppard (Sam Rockwell) en agent Stalker (Saoirse Ronan) zich in de zaak vastbijten.
See How They Run, ik kan het niet anders zeggen, is een vreemde film. Er zit onderkoelde kietelhumor in, aan de andere kant is er ook sprake van speldenprikjes naargeestig drama. De twee tegenpolen zitten elkaar een beetje in de weg. De film probeert grappig te zijn, maar smoort de humor door de lach weinig ademruimte te geven. Andersom komt het drama niet helemaal naar voren door de nadruk op het kleurenpalet. Is dit nou bedoelt als pastiche, satire, of toch een serieuze “wie heeft het gedaan?” Misschien is See How They Run nog het beste te omschrijven als een nuchter allegaartje van smaken, stijlen en stemmingen.
Het opvallendste vind ik de ontknoping. Dit zou de climax moeten vormen, het ultieme moment waarop het publiek roept “dit hadden wij kunnen weten, toch zagen wij dit totaal niet aankomen!” Althans, dat is de bedoeling. Zowel de dader als het motief krijgen nauwelijks de tijd voor een goeie expositie, terwijl het motief juist zo ontzettend sterk is. De dader blijkt een heel goede reden te hebben voor het plegen van de moorden en zet de opvoering van The Mousetrap in een ander licht.
Zo lijkt het alsof ik See How They Run finaal afschrijf, dat moet ik even nuanceren. Hij is verre van perfect, toch heb ik mij niet verveeld. Rockwell en Ronan vormen een prachtig komisch duo, Brody gladjakkert zich soepeltjes naar zijn onafwendbare lot en George heeft er echt alles aan gedaan om de film zo mooi en dynamisch mogelijk te maken. Ondanks de minpunten biedt deze fleurige “wie is de moordenaar” genoeg amusement. Misschien dat hij beter past op een streamingsplatform, hij is evengoed de moeite waard.
Maar, en dat wil ik toch nog even gezegd hebben, ik raad het niemand aan om zomaar een script uit een stapel te plukken. In artistiek opzicht levert dit niet het beste resultaat op. See How They Run is een vermakelijk doch ook gemiddeld moordmysterie dat zich slimmer voordoet dan dat het is. En de trailer vind ik trouwens een tikkeltje misleidend.
Regie: Tom George. Met: Sam Rockwell en Saoirse Ronan