Iedereen kent ongetwijfeld Charlie Chaplins beroemdste personage: de vagebond (The Tramp) die met zijn wandelstok, bolhoed, korte snor en bijzondere loopje het publiek deed huilen van het lachen. Maar wie school achter de zwerver, die onsterfelijk is gemaakt dankzij klassiekers als The Kid en City Lights? Wie was nou de echte Charlie Chaplin? Die vraag staat centraal in het prachtige en intrigerende The Real Charlie Chaplin. Peter Middleton en James Spinney proberen antwoord te geven op die vraag, waarbij Pearl Mackies prachtige stem als gids dient.
Chaplin worstelde in zijn jongste jaren met gruwelijke armoede, vond zijn plek op het podium en viel op door zijn charisma en clowneske voorkomen. Hij was een geboren showman, een flamboyante kerel die graag zijn publiek wilde vermaken. Maar achter die optredens ging een gemankeerde man schuil. Achter het gordijn kon hij humerig en in zichzelf getrokken zijn, pas als hij in het spotlicht stond kwam hij tot leven. De vagebond werd zijn doorbraak.
Hoe hoger Chaplins ster rees, hoe meer de superster verbonden raakte met zijn bekendste creatie. Kon de regisseur en acteur nog wel los worden gezien van zijn personage? Konden de twee überhaupt nog als gescheiden identiteiten van elkaar voortleven? Of hoorden ze bij elkaar als een siamese tweeling? Wat gebeurt er als de twee worden losgekoppeld? Wat betekenen Chaplin en de vagebond voor elkaar?
The Real Charlie Chaplin heeft ook aandacht voor Chaplins minder fijne kanten. Het is geen geheim dat hij een voorkeur had voor jonge meisjes, vier keer in het huwelijk trad en een spoor van gebroken harten achterliet. Zijn laatste verovering, Oona O’Neill, was tijdens hun huwelijk net aan achttien jaar. Chaplin was zevenenvijftig. Toen werd hij nog gesteund door collega-regisseurs en miljoenen aanbidders. Als zijn ex-vrouwen en minnaressen met hun verhaal naar voren traden, werden ze bespot en vernederd. Nu zou MeToo de gelauwerde filmmaker genadeloos hebben aangepakt.
Het bijzondere aan The Real Charlie Chaplin is hoe Middleton en Spinney het archiefmateriaal inzetten. Ze hadden de beschikking over tapes met daarop interviews van kennissen, vrienden, familie en journalisten. In plaats van die tapes gewoon af te spelen, zijn de opnames verwerkt in reconstructies van de desbetreffende conversaties. De interviews zijn dus door acteurs nagespeeld, met als resultaat dat de geschiedenis in al zijn krakerigheid opnieuw wordt opgevoerd. Het zorgt voor afwisseling, dynamiek en eigenheid.
Middleton en Spinney slagen er niet in om de hoofdvraag te beantwoorden, maar zetten wel een goed vertelde en unieke beschouwing neer. Hun hoofdpersoon is niet zonder zonde en bouwde tegelijkertijd een indrukwekkend oeuvre op. Chaplin is in feite een puzzel die onaf blijft en vandaag nog tot de verbeelding spreekt. Dat is de conclusie van The Real Charlie Chaplin. De man was te hermetisch om echt te doorgronden.
Regie: Peter Middelton & James Spinney