Het is in de verre toekomst mogelijk om robots te kopen die zich moeiteloos tussen de mensen kunnen begeven. Hun taalgebruik is wat stroef en er gaat een kinderlijke nieuwsgierigheid van ze uit, verder zijn deze machines niet van het “echte spul” te onderscheiden. Jake (Colin Farrell in een prachtrol) en Kyra (Jodie-Turner Smith) hebben zo’n robot gekocht. Hij heet Yang (Justin H. Min) en is tweedehands. Naast een goede zoon is hij een welkome speelkameraad voor Jake en Kyra’s geadopteerde dochter Mika (Malea Emma Tjandrawidjaja) én een extra paar ogen om op haar te passen.
Jake kan zich zo concentreren op zijn thee-winkeltje, waar hij meer tijd doorbrengt dan bij zijn gezin. Maar dan slaat het noodlot toe. Yangs processor begeeft het, met als gevolg een uitgeschakelde robot. Jake doet verwoede pogingen zijn robotzoon gerepareerd te krijgen, de schade is te ernstig. Dit betekent overigens niet dat Yang nutteloos is. Integendeel. Zo kan eindelijk bewezen worden dat dit soort robots privacy-gevoelige data opslaan beschikken die erg interessant zijn voor bedrijven, en wil een museum deze gesneuvelde “techno sapiens” graag verder onderzoeken.
Op zich heeft After Yang, zo bezien, de bouwstenen voor een thrillerachtige sciencefictionfilm over schimmige wanpraktijken van commerciële instellingen (wat heeft Yang allemaal gezien en wat gebeurt er precies met die informatie). Zo zou ik het verhaal wel benaderen. Kogonada kiest een andere richting. De titel is niet voor niets After Yang: hoe gaan de drie overgebleven familieleden om met het verlies van hun zoon en broer? Hoe is hun leven na Yang? Hij mocht dan een robot zijn, Jake, Kyra en Mika projecteerden wel hun eigen emoties op de hem. Dat hij weg is gevallen heeft dan ook emotionele consequenties.
Het is in de eerste plaats Jake die zich verdiept in het leven van zijn gestorven zoon. Yang was immers.tweedehands. Hij heeft, in zekere zin, meerdere levens geleid, had hiervoor andere eigenaars, verschillende mensen die om hem gaven. Door middel van speciaal apparatuur kan Jake toegang krijgen tot beelden van die levens. Hoe goed kende hij Yang echt?
After Yang is ingetogen. Sereen bijna. Er zit een breekbaarheid in als een gedicht dat langzaam en zachtjes wordt voorgedragen. De dialogen zijn schitterend, met als hoogtepunt het gesprek tussen Jake en Yang over thee. Ik heb geen idee wat de onderliggende symboliek was, maar sindsdien kijk ik heel ander naar thee. Het acteerwerk is erg zorgvuldig. Precies. Min zet met zijn spel een geloofwaardige robot neer, die heimelijk hunkert naar menselijkheid, Farrell laat weer eens zien ondergewaard te zijn als acteur. Smith is ijzersterk als zijn partner die hem smeekt om meer tijd in het gezin te steken.
Kogonada verbeeldt Jakes zoektocht en de rouw van het drietal in nauwgezet geconstrueerde scènes die zo ingelijst kunnen worden. De lange, veelal statische shots geven nog maar aan dat After Yang een mijmerfilm is. Eentje die je wil na laten denken. In dit geval over techniek, hoezeer die techniek onze levens beïnvloed en domineert. En het gaat verder. Yang was een robot, maar hij ervoer wel emoties. Liefde zelfs. Is dit mogelijk? Maakte dit hem dan menselijker dan gedacht?
Dit alles zorgt voor een trage film die op zijn gemakje naar de conclusie wandelt. Snelheid zou het poëtische karakter van After Young verstoren. Verscheuren. Gewoon lekker ervoor zitten en genieten van de overpeinzingen die Kogonada ons aanreikt.
Mocht je op zoek zijn naar iets met veel actie en tempo, dan adviseer ik je om After Yang over te slaan. Mocht je op adem willen komen van het spektakelbombast dat afgelopen jaar in de bioscopen is verschenen, dan is After Yang een aanrader.
Regie: Kogonada. Met: Colin Farrell en Justin H. Min