Ik ben bekend met de kattenplaatjes van Louis Wain, ik wist alleen niet dat die afbeeldingen van hem waren. Of wie hij überhaupt was. Hij leefde aan het eind van de negentiende eeuw en was een opvallende persoonlijkheid. Hoogsensitief, onrustig, met duizenden ideeën die allemaal zijn kop uit wilden stromen. Pas toen Louis zich dankzij zijn lief Emily Richardson (Claire Foy) aan kattenillustraties waagde brak hij door, al had het succes een bittere bijsmaak. Hij had zijn tekeningen niet gepatenteerd en kon er dus niets aan verdienen. Iedereen kon de afbeeldingen kosteloos kopiëren.
De manie in zijn geest werd steeds erger en leidde tot een opname in het gesticht waar Louis zijn laatste levensjaren door zou brengen. Met The Electrical Life of Louis Wain brengt regisseur Will Sharpe een passende en ontroerende ode aan de onbegrepen kattenliefhebber. Benedict Cumberbatch heeft de eer om het personage te spelen. Met een snor, stuurse blik en springerig haar blaast hij leven in de gejaagde en geladen kattenillustrator.
Ik beschouw Cumberbatch nog altijd als de ultieme vertolker van Sherlock Holmes. Ik interpreteer zijn vertolking van Louis als een variant op de pientere detective. Maar dan op standje twintig. Hij snelt met grootse sprongen door associaties en blijft net met beide benen op de grond staan. Dat hij financieel verantwoordelijk is voor zijn zussen brengt nog meer druk met zich mee, resulterend in een neerwaartse spiraal richting waanideeën.
Ik vraag mij af of Louis, als hij dat had voorzien, dan nog steeds die tekeningen gemaakt zou hebben.
Zo raakt Louis bezeten van electriciteit, een nieuwe vondst die tot een revolutie zal leiden. Louis is ervan overtuigd dat alles uit electriciteit bestaat. Katten zijn de perfecte geleiders en zullen op den duur met de mens kunnen communiceren. Ook voelt hij de electriciteit in zijn lijf knetteren, alsof hij continue onder hoogspanning staat. Ik vermoed dat hij door zijn hoogsensitieve karakter emoties als rouw en liefde in extreme mate ervaart en de vurige sensatie verwart met stroom. Ik kan mij zijn redenering goed voorstellen. Wie kent niet dat branderige gevoel van burn-out?
Sharpe wil Louis zo dicht mogelijk benaderen. Niet alleen fysiek, maar ook wat betreft Louis’ verbeeldingswereld. The Electrical Life of Louis Wain heeft stilistisch veel weg van Lewis Carrolls geestverruimende sprookjesuniversum. Soms lijken de beelden door Louis zelf getekend te zijn, alsof hij wil verdwijnen in zijn eigen illustraties. Ik associeer de scènes met speelse schilderijen die, als je er maar lang genoeg naar kijkt, ook iets verwrongen hebben. Er sijpelt gekte door Louis’ zachtaardig bedoelde voorstellingen en dat is ook voelbaar in de stijl.
Als ik The Electrical Life of Louis Wain kernachtig moet samenvatten, dan zou ik kiezen voor de woorden “gecontroleerde chaos”. Net als het er in het hoofd van Louis eraan toegaat. Maar dan minder gecontroleerd. Het is een prikkelende en electrische biopic over een man die meer verdiende dan een verblijf in het gesticht.
Nu ik erover nadenk gaat The Electrical Life of Louis Wain net zo goed over de geboorte van onze kattenobsessie.
Het duurt wel even voor Louis zijn kattenliefde ontdekt. Als hij zijn eerste katje ontmoet is het lastig om niet weg te smelten bij het spinnende en miauwende wezentje. Katten waren destijds geen gangbare huisdieren (hoe meer je weet…), Louis’ passie voor katten werkte zo aanstekelijk dat men heel anders tegen deze diertjes aan ging kijken. Het waren niet alleen straatzwervers, maar ook aandoenlijke aandachtstrekkers die harten veroverden.
Nu ik erover nadenk gaat The Electrical Life of Louis Wain net zo goed over de geboorte van onze kattenobsessie. Als ik zie hoe dol het publiek is op Louis’ creaties, moet ik denken aan alle kattenfilmpjes en foto’s die dagelijks de sociale media domineren. Het is een complete markt geworden. De katten zijn eerder geldmachines in plaats van knuffelachtige huisdieren. Ik vraag mij af of Louis, als hij dat had voorzien, dan nog steeds die tekeningen gemaakt zou hebben.
Regie: Will Sharpe. Met: Benedict Cumberbatch en Claire Foy