Na er lang over na te hebben gedacht besloot ik het gewoon te doen. Ik heb, aldus internet, de meest vedorven film ooit gezien. Een film zo bloederig en gruwelijk dat maar een handvol kijkers de beelden aankan. Bedacht en uitgevoerd door Fred Vogel, wordt August Underground’s Mordum (het tweede deel in een trilogie) beschouwt als de gruwelijkste horrorfilm die er te vinden is. Zo’n reputatie prikkelt de nieuwsgierigheid. August Underground’s Mordum is gefilmd met een goedkope huis-tuin-en-keuken camera en volgt drie seriemoordenaars in hun queeste voor bloed.
Crusty (Cristie Whiles), Peter Mountain (Vogel) en Crusty’s broer Maggot (Michael Todd Schneider) vullen hun dagen met zelfmutilatie, incest, inbraken, martelingen, verkrachtingen, necrofilie en moord. Dankzij de lage beeldkwaliteit wordt de indruk gewekt van een authentieke video. Dat is ook precies de bedoeling. August Underground’s Mordum wil de kijker uitdagen met realistische effecten en sadistische scènes.
Natuurlijk is het nep. Anders zou August Underground’s Mordum niet eens op IMDB staan. Of YouTube. (Alhoewel…?) Maar wat Vogel en zijn kameraden uithalen schuurt zo ongemakkelijk tegen het realisme aan, dat ik dit zo zou aannemen als snuff-film. Dan heb ik het niet alleen over de effecten. Ook het acteren is overtuigend. Te overtuigend. De slachtoffers kruipen naakt en huilend rond, worden betast en mishandeld.
The Poughkeepsie Tapes pakte ook uit met smerigheid, dit is harder. Scherper. Bozer. Was er ook een stopwoord, vraag ik mij af. Wisten de acteurs waar zij aan begonnen? Midian Crosby, die een van de slachtoffers speelt, verzorgt nota bene zelf de make-up voor films en series. Dat is stiekem toch een geruststelling, een verzekering dat ik inderdaad naar een film kijk. Het is misselijkmakende fictie, een gruweltrip met drie junks als hoofdpersonages.
Als ik een negatieve score zou kunnen uitdelen, dan gaf ik August Underground’s Mordum een min tien.
Er is ongetwijfeld een publiek voor dit soort extreme torture-porn, August Underground’s Mordum gaat tenonder aan een gebrek een narratief. Het begint, er zijn scènes, het houdt op. Het is gewoon een verzameling bij elkaar gesmeten beelden die aan de kijker wordt gepresenteerd. Er is totaal geen moeite gedaan om hier echt iets interessants van te maken. Films als The Texas Chainsaw Massacre, The Driller Killer en Saw roepen ook weerstand op, daar zit tenminste nog een bepaalde gedachte achter. Vogel is puur bezig met het tergen van zijn publiek, resulterend in met bloed doordrenkt nihilisme.
Voor mij is dat de achillespees en de reden dat ik de meest verdorven horrorfilm ooit afschrijf. Als ik een negatieve score zou kunnen uitdelen, dan gaf ik August Underground’s Mordum een min tien. Ik hoop voor Vogel dat hij zich zo lekker heeft kunnen uitleven met nepwonden en -bloed. Maar het is ruim een uur gebakken lucht, een anti-film, gedraaid door mensen die zich lekker kunnen wentelen in hersenloze wreedheden. Er is geen enkel sprankje hoop, slechts drie zieke geesten die het lijden van een ander als ultiem tijdverdrijf beschouwen.
Over de film Bad Timing zou iemand ooit gezegd hebben “a sick film made by sick people for sick people.” Precies zo denk ik over Vogels August Underground’s Mordum. Ik adviseer altijd om zelf de film te kijken en met een eigen oordeel te komen. In dit geval zeg ik: niet doen. Met een hele grote boog omheen lopen. Dit is je tijd niet waard. Tenzij dit je ding is. Ik ben er in elk geval niet van gediend.
Regie: Jerami Cruise & Killjoy & Michael Todd Schneider. Met: Fred Vogel en Cristie Whiles