De Mormoonse Joe Young (Trey Parker) is bezig om van deur tot deur zijn geloof te verkopen, als hij per abuis op de set van een pornofilm beland. Regisseur Maxx Orbison (Michael Dean Jacobs) moet eerst niets van hem hebben. Tot de jonge Mormoon zich onverwacht bewijst als vechter. Maxxx moet een nieuwe acteur hebben voor de rol van Orgazmo, een soort pornovariant op Superman. Met zijn vliegensvlugge knokhanden is Joe perfect. Hij moet niets hebben van porno, maar kan er wel een flinke som geld mee verdienen. Wat zal zijn verloofde Lisa (Robyn Lynne Raab) daarvan vinden?

Joe gaat wat creatief om met de waarheid en beweert dat hij een rol te pakken heeft in Death of a Salesman. Mocht je je afvragen wie dit bezopen verhaal heeft bedacht: Trey Parker en Matt Stone. Ze debuteerden in 1993 met het al even krankzinnige Cannibal! The Musical (die ik echt nog eens moet zien), waarop de pornoparodie Orgazmo volgde. Parker stond zowel voor als achter de camera terwijl Stone hielp met de productie en het script, en het rolletje van Dave “the Lightning Guy” op zich nam.

Met Orgazmo neemt het creatieve koppel vrolijk de wereld van blootfilms op de hak. Er lopen nogal wat leegkoppen en ijdeltuiten rond op de set. Zie Georgi (Toddy Walters), een loensende actrice die in elke scène uitglijdt of haar hoofd stoot. Of de narcistische A-Cup (David Dunn), die er genoegen in schept om iedereen zijn scheten te laten ruiken. De opvallendste pornospeler is Ben Chapleski (Dian Bachar). Hij speelt het hulpje van Orgazmo en heeft als attribuut een enorme rubberen piemel op zijn helm.

Parker en Stone duiken vol overtuiging in het krankzinnige materiaal. Het doet sterk denken aan de films waar de legendarische Lloyd Kaufman zo populair mee is geworden. Het is allemaal waanzin, maar wel gecontroleerde waanzin. De personages lijken onder invloed te zijn bedacht, maar hebben wel duidelijke motivaties en emotionele ankers.

Parker en Stone hadden gerust nog wat meer los mogen gaan met Orgazmo.

Joe wil niets liever dan zijn geliefde Lisa een droombruiloft geven. Als porno de sleutel daartoe is… nou ja… dan moet dat maar. Dat hij aanvankelijk weigert om te “acteren” of echt gemeenschap te hebben met de actrices, zorgt voor hilarisch genante scènes, het klopt ook bij zijn persoon. Om die reden blijft Orgazmo voor mij ook op zijn minst grappige momenten nog overeind. Ik wil in ieder geval weten hoe het met Joe en Lisa zal aflopen.

Parker en Stone hadden gerust nog wat meer los mogen gaan met Orgazmo. Nog meer idioterie mogen verzinnen. Kaufman zou echt wel nog een stap verder zijn gegaan. Of twee. Ook denk ik dat een handvol musicalliedjes – net als bij Poultrygeist: Night of the Chicken Dead – passend zou zijn geweest. Nu werkt het tweetal toe naar een ietwat teleurstellend, voorspelbaar eind.

Ach, het blijft een vermakelijke film. Bovendien zouden de twee mannen zich later pas echt uitleven met de serie waarmee zij definitief doorbraken. Een animatieserie die vanaf aflevering één duidelijk maakte dat heilig huisjes niet bestonden: South Park. Vergeleken daarmee is Orgazmo nog publieksvriendelijk.

Regie: Trey Parker. Met: Trey Parker en Dian Bachar