Het was een gok om naar The Green Knight te gaan. Helemaal toen ik wist dat David Lowery achter de camera stond. Hij regisseerde eerder A Ghost Story, waarin Casey Affleck bijna de film lang rondloopt als spook. Ik vond het een wat hermetisch werkje. De ochtend voor ik naar de bioscoop zou vertrekken, kreeg ik een app van een van mijn beste vrienden. Hij deze film net gezien en dacht dat het wel iets voor mij zou zijn. Dan weet ik: dit is geen gewone film. Dat klopt helemaal. The Green Knight is gebaseerd op het verhaal van ridder Gaiwan, de neef van koning Arthur. Die rol wordt gespeeld door Dev Patel.

Het is Kerst en Arthur wil graag verhalen horen. Of spelletjes spelen. Als niemand van zijn ronde tafel met suggesties komt, stapt een vreemdeling de zaal binnen: de Groene Ridder. Hij bestaat uit hout en komt krakend en kreunend naderbij. Iemand mag hem een klap toedienen met het zwaard. Over een jaar moet die ridder dan naar de Groene Kapel komen, waar de Groene Ridder diezelfde klap zal toedienen.

Gaiwan ziet de uitdaging wel zitten, Arthur fluistert zijn neef toe dat het maar spel is. De jonge ridder hakt vervolgens de kop van de Groene Ridder af en wordt gedurende het jaar beschouwd als held. Tot de eerste sneeuw valt. Het is tijd om af te reizen naar de Groene kapel, waar de jonge ridder zijn gram zal krijgen. Op deze queeste ontmoet Gaiwan verschillende figuren, om uiteindelijk in het kasteel van The Lord (Joel Edgerton) en Essel (Alicia Vikander) te belanden.

Anders dan A Ghost Story heeft The Green Knight mij overdonderd. De beelden zitten vol onheil en schoonheid, het verhaal balanceert tussen sprookje en nachtmerrie. Er komen prachtige reuzinnen voorbij, pratende vossen, lege huizen, gastvrije kasteelheren en heksen. Het voelt dan weer smerig realistisch, dan weer sprookjesachtig fantastisch.

Anders dan A Ghost Story heeft The Green Knight mij overdonderd.

Door de overvloedige symboliek waarmee Lowery The Green Knight heeft overgoten, moest ik zo nu en dan denken aan het mysticisme van Alejandro Jodorowsky. Het grote verschil is dat Lowery geen behoefte heeft om op te treden als messias en gewoon achter de camera blijft. Het acteren laat hij aan Patel over en dat is maar goed ook. Hij zet een hele goeie prestatie neer.

The Green Knight werkt op verschillende niveaus. Zo gebruikt Lowery het verhaal om scherpe kritiek op de maatschappij te leveren. Patel gaf aan dat hij een persoonlijk klik ervoer met het ridderverhaal. Net als Gaiwan eerst de gevierde held is, zo werd Patel in het begin van zijn carrière gezien als veelbelovend acteur. Tot hij zich verslikte in zijn filmkeuze en zich voornam het voortaan anders te doen. Zo’n beetje hetzelfde als dat het succes Gaiwan naar het hoofd stijgt.

Mijn vriend had gelijk dat The Green Knight echt voor mij is. Maar of het ook geschikt is voor een breder publiek? Ik kijk gerust naar de ruim twee uur lange interpretatie van een ridderlegende. Ik kan mij voorstellen dat bioscoopbezoekers liever iets anders zien.

Regie: David Lowery. Met: Dev Patel en Ralph Ineson