Ik kan mij nog vaag herinneren dat Leve Boerenliefde op niet al te veel liefde van de critici hoefde te rekenen. Toen ik hem tegenkwam op Videoland zag ik dat Steven de Jong de film heeft geregisseerd. Dezelfde filmmaker die De Hel van ’63 draaide. Dan word ik wel nieuwsgierig. Is Leve Boerenliefde net zulk platgeslagen en ongemakkelijk vermaak als die schaatsfilm? Laat ik eerst samenvatten waar deze boerenromantische komedie over gaat. Cas Jansen is Boer Jelte en hij probeert zo goed en zo kwaad als het gaat met zijn familie de boerderij draaiende te houden.

Zijn vrouw is al even geleden overleden, zijn schoonvader, zwager en twee kinderen zorgen voor de nodige houvast. Jeltjes boerderijleven komt echter in gevaar als er in de buurt een tv-ploeg neerstrijkt voor de opnames van “Leve Boerenliefde”. Dit programma, gepresenteerd door Wenda van Zwol (Tatum Dagelet), is bedoeld om boeren te koppelen aan vrouwelijk schoon. Het programma wordt gerund door Kenneth (Dirk Zeelenberg), die waarschijnlijk een parodie op de vuilbekkende, tirannieke en seksistische tv-regisseur moet voorstellen.

Geheel per toeval komt Jelte in het programma terecht, en weet met zijn eerlijkheid en ontwapenende aanwezigheid de kijkcijfers omhoog te stuwen. Hij ziet het niet zitten om door te gaan, Kenneth is erop gebrand hem te behouden. Met wat chantage (iets met de naburige windmolen) wordt Jelte in het programma gedwongen. Sallaint detail: tussen Jelte en Wenda is de chemie duidelijk aanwezig. Zullen deze twee alsnog in elkaars armen vallen? Hoe zal dit romantische avontuur aflopen?

Het zijn overbekende vragen met even bekende antwoorden. Vóór die antwoorden worden gegeven, trekt regisseur en medeschrijver Steven de Jong alle registers open om de ruim anderhalve speelduur op te vullen met flauwe grappen, oubollige dialogen (“stadse flapdrol”), de clichématige verschillen tussen het platteland en de stad, de stoet aan soapies en BN’ers… Zie de treurige cameo van bijvoorbeeld zanger Syb van der Ploeg, die samen met andere boeren een “grappig” onderonsje heeft. Een grap zonder punchline.

Lieve mensen, het kan toch vele malen beter dan dit beschamende gepruts?

Er zijn slechts twee personen die de onzin van Leve Boerenliefde begrijpen: Jamai Loman en Gerard Joling. Het is duidelijk dat die twee hun aanwezigheid geen moment serieus nemen en hun imago heerlijk op de hak nemen. De een verlekkert zich aan elke mannelijke kandidaat, de ander zet een fantastisch foute show neer.

Ik heb het mij vaker afgevraagd en ik doe het opnieuw: waarom tekenen acteurs als Jansen, Dagelet en Zeelenberg voor dit soort films? Waren zij toe aan luchtig vermaak? Moest de bankrekening worden aangespekt? Misschien zouden hun kinderen het kunnen waarderen? Ik zie vooral weggegooid talent. Het pijnlijkste is nog Jeltjes zwager. Hij is helemaal fan van Superman en oefent zijn vliegkunsten in de varkenstal. Voor welk publiek is Leve Boerenliefde ook alweer….?

Om de vraag uit de eerste alinea te beantwoorden: Leve Boerenliefde is inderdaad van hetzelfde platvloerse kaliber als De Hel van ’63. Misschien is deze boerenromantische komedie een tandje beter omdat het qua toon consequenter is. Maar lieve mensen, het kan toch vele malen beter dan dit beschamende gepruts?

Regie: Steven de Jong. Met: Cas Jansen en Tatum Dagelet