Nog net voor het jaar 2000 in zou gaan werd een nieuwe popsensatie het podium opgeduwd: Britney Spears. Met hits als …Baby One More Time en Oops!…I Did It Again nestelde het tieneridool zich definitief in het muzieklandschap. Natuurlijk wilde het management elke dollar uit de piepjonge zangeres persen. Ziedaar Crossroads, naar een idee van Spears zelf. Drie vriendinnen, Lucy (Spears), Mimi (Taryn Manning) en Kit (Zoe Saldana), kennen elkaar al van jongs af aan, hun band is in de loop der tijd akelig verdund. Toch, een dag na hun afstuderen van de universiteit, besluiten zij op reis te gaan.
Lucy wil haar moeder eens ontmoeten, Mimi is van plan haar stembanden te laten horen en Kit besluit haar verloofde op te zoeken. Achter het stuur zit Ben, gespeeld door Anson Mount. Ben heeft in de gevangenis gezet en het blijft lang onduidelijk waarom. Voor de dames alle reden om tot de wildste speculaties te komen. Heeft hij iemand vermoord? Al zou dat zo zijn – en de drie meisjes zijn ervan overtuigd – dan is het op zijn minst opmerkelijk dat ze hem als chauffeur toevertrouwen.
Crossroads is bedoeld voor de tienermeisjes die enthousiast de hits van Spears nazongen in een haarborstel (of onder de douche), die een poster van hun tieneridool boven hun bed plakte, ervan droomde om de zangeres ooit eens te ontmoeten. Of in haar voetsporen te treden. Voor dat publiek is Crossroads ook helemaal niet slecht. De film werkt namelijk als anderhalf uur durende reclame vor het tieneridool. Spears heeft de hoofdrol, moet doorgaan voor het onschuldige meisje met verrassend goede zang. Oh, en zij kan dichten.
Croosroads is bedoeld voor de tienermeisjes die enthousiast de hits van Spears nazongen in een haarborstel.
Verder doen regisseuse Tamra Davis en schrijfster Shina Rhimes er werkelijk alles aan om elk beetje drama in de kiem te smoren. Van een miskraam tot verkrachting, alles moet uiteindelijk zo positief mogelijk benaderd worden. Spears heeft daar helemaal geen moeite mee. Alles glijdt van haar af. Als zij in een scène ook maar een beetje een dramatische reactie moet geven, wordt haar emotionele rijdwijdte pijnlijk duidelijk. Zie hoe zij en Henry (Justin Long) voor de eerste keer seks gaan hebben. Dit zou een mooie, intieme, speelse gelegenheid kunnen worden. In plaats daarvan trakteert Spears ons op haar beste puppyogen, goed gebruinde lijf en snoeproze ondergoed.
Moet ik nou echt geloven dat dit een naiëf koppeltje is, op het punt om voor de eerste keer hun moment te beleven? Er zit geen greintje authenticiteit in. Ziet een nerveus, maagdelijk meisje zonder veel zelfvertrouwen er echt zo uit? (Zo ja, dan bied ik bij deze mijn excuses aan). Bij het horen van Mimis miskraam zet zij opnieuw die vervloekte puppyogen op. Alsof uit die blik alles gelezen moet worden. Kom op, hoe lastig is het om je een beetje in de situatie in te leven?
Crossroads voelt als Spears’ videoclips: plastic. Nep. Oppervlakkig. Het is niet ontoevallig dat vlak voor de uitkomst de soundtrack werd uitgebracht. Uiteraard volgezongen door Spears zelf. Crossroads stinkt naar een schaamteloze marketingstunt. Wel eentje die heeft gewerkt, want de film verdiende 61.1 miljoen dollar tegen een budget van 12 miljoen dollar. Spears heeft zich hierna alleen nog met zingen beziggehouden.
Regie: Tamra Davis. Met: Britney Spears en Ansont Mount