“Een jonge, wulpse lerares grijpt de kans om in een naaktcabaret te dansen. Daar is niemand in haar omgeving op voorbereid.” Dit is de omschrijving van Burlesque op Prime Video. Ik heb het dan niet over de versie met Christina Aguilera en Cher, maar een onbekende film uit Tsjechië. Uit nieuwsgierigheid besloot ik hem op te zoeken via IMDB. En kreeg geen enkel resultaat. Tenminste, niet op “Burlesque”. Wel toen ik na even Googelen op het onmogelijk te onthouden “Jak si nepodelat zivot” kwam. Dat is wel even wat anders. En het is helemaal een verschil met de Amerikaanse titel.
Het blijkt een korte serie te zijn, waarvan deze “aflevering” (die trouwens weer “Az budou krávy lítat heet”) een op zichzelf staande film vormt. Als er zo prominent een andere titel genoteerd staat, is er naar mijn gevoel iets aan de hand. Alsof iemand bij de marketingafdeling besloot dat deze film anders reddeloos verloren zou zijn. Alleen al daarom besloot ik Jak si nepodelat zivot evengoed een kans te geven Hoofdpersonage Betka (Eva Hacurová) is de jonge, wulpse lerares op een school waar haar moeder (Tereza Brodská) de scepter zwaait.
Betka droomt van een carrière als burlesque-danseres, haar moeder vindt dit helemaal niets. Wie gaat nou voor zijn lol toekijken hoe een zwaarlijvige vrouw al dansend haar kleren uittrekt? Dat is trouwens nog de milde versie van moeders commentaar. En zij is niet de enige die de extra kilo’s van Betka helemaal niets vindt. Leerling Stepán (Filip Král) laat geen moment onbenut om Betka uit te schelden voor “koe”, of haar op andere manieren te beledigen. Dat terwijl hij zelf een misvormde borstkas heeft en daarom tijdens gym nooit zijn shirt uittrekt.
Voor mij komt Jak si nepodelat zivot niet verder dan twee punten.
Even alle meer technische minpunten terzijde, vind ik Jak si nepodelat zivot geen fijne film. De onderliggende is ontzettend bozig, er lopen erg weinig sympathieke personages rond. Betka is vooral het mikpunt van spot. Als zij eindelijk een vertrouwenspersoon vindt, krijgt zij evengoed een mes in haar rug. Zodra zij op het podium staat, wordt zij nageniffeld door graatmagere danseressen. Helemaal op het eind komt alles wel weer goed. Maar de negentig minuten daarvoor zijn wel erg depressief. Het is allemaal ook zo soapig uitgewerkt, vol uitroeptekens die duidelijk moeten maken hoe erg Betka moet vechten voor haar recht. Dat “niemand in haar omgeving” op Betka’s carrièrekeuze is voorbereid, moet zo pijnlijk mogelijk naar voren komen.
Ik voel wel nog de plicht om de score van IMDB te vermelden: die staat nu, met 33 stemmen, op een 7,7. Ik zou véél lager gaan. Ben ik dan te streng? Heb ik misschien iets over het hoofd gezien? Zou kunnen. Toch komt Jak si nepodelat zivot bij mij niet verder dan twee punten: de positief bedoelde boodschap (iedereen is mooi) en de onweerstaanbare energie van Hacurová.
Regie: Tereza Kopácová. Met: Eva Hacurová en Filip Král