Na de gebeurtenissen uit Coming to America, heeft Akeem (Eddie Murphy) de troon van zijn vader overgenomen. Hij is ook de trotse vader van drie dochters. En daar zit meteen het grote probleem: Akeem moet, na zijn dood, een zoon hebben voor de troonopvolging. In Zamunda hoort de man te regeren. Gelukkig ligt de oplossing voor de hand. In deel één, toen hij en zijn assistent Semmi (Arsenio Hall) in Amerika zochten naar een geschikte prinses, ontmoette het koninklijke duo Mary Junson (Leslie Jones). Toen de prins voor apegapen lag door een joint, heeft zij haar lusten op hem gebotvierd.
Uit dit bedenkelijke “avontuurtje” is zoon Lavelle (Jermaine Fowler) voortgekomen. Akeem gaat onmiddellijk naar Amerika om Lavelle en zijn moeder naar Zamunda te halen. Het is tijd om Lavelle voor te bereiden op het toekomstige heerschap. Akeems dochters hebben hun bedenkingen over de nieuwe familie-aanwinst. Waarom moet zonodig wéér een jongen op de troon zitten? Waarom geen vrouw? Dat zou pas voor een nieuwe wind in het vastgeroeste regime zorgen.
Coming 2 America doet heel erg zijn best om aan te haken op de huidige tijdsgeest. Akeem kan in dat geval beschouwd worden als de conservatieve koning, die ook maar doet wat de tradities hem opdragen. Dat hij zijn dochters passeert is een klein offer. Er moet nu eenmaal een kerel op de troon zitten. Simpel. Uiteraard komt hij gaandeweg tot inkeer. Wat betreft humor bewandelt Coming 2 America hetzelfde grappenpad als deel één, in de hoop daar weer de lach uit te kunnen krijgen. Dat is deels geslaagd. Zo is Jones als de overenthousiaste Mary erg grappig. Net als Wesley Snipes als de dictoriale generaal Izzy. De typetjes van Murphy wekken een flauwe glimlach op.
Coming 2 America doet heel erg zijn best om aan te haken op de huidige tijdsgeest.
Ik ga er maar vanuit dat het allemaal met de beste bedoelingen is bedacht. Maar toch, om nou te zeggen dat de actuele invalshoek de film op zich rechtvaardigt? Waarom koos Murphy voor een flauw vervolg op een even flauwe komedie uit de jaren negentig? Waarom niet iets als Dolemite Is My Name? Er zit weinig creatieve energie in Coming 2 America, Murphy lijkt grotendeels op de automatische piloot te acteren. Het ontbreekt aan pit, aan het gevoel dat geld niet de overheersende motivatie was.
Nog één ding moet worden aangestipt. Een punt dat al werd gemaakt in het AD. Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik het ermee eens ben. Lavelle werd verwekt toen Akeem laveloos op de bank lag en “bereden” werd door Mary. De schrijvers zullen er ongetwijfeld niet bij hebben stilgestaan en het als botte grap hebben beschouwd. Maar: als het andersom was geweest, dus Akeem bovenop een bedwelmde Mary, dán zou de grap plotseling niet meer zo leuk zijn. In een film waarin feminisme een belangrijke rol speelt, had dit nooit het script mogen halen.
Regie: Craig Brewer. Met: Eddie Murphy en Arsenio Hall