First Blood

In First Blood wandelt een eenzame man (Sylvester Stallone) door een dorp. Op het eerste gezicht is het een dolende zwerver, op zoek naar eten, drinken en onderdak. De sheriff, Teasle (Brian Dennehy), wil dat deze zwerver het dorp verlaat. Maar de man is koppig. Hij heeft niets verkeerds gedaan en trekt zich niets aan van de blaffende gezagsvoerder. Daarop wordt de mysterieuze man meegenomen naar het politiebureau. De agenten vernederen hem, lachen hem uit. Later komen zij achter de identiteit van de man: John Rambo, een veteraan uit Vietnam. Nog niemand weet dat hij opgeleid is tot efficiënte moordmachine.

Als hij door de politie tot zijn breekpunt wordt geforceerd, vlucht hij weg, de bergen in. Teasle zet hasloverkop de achtervolging in, vastberaden om Rambo in te rekenen. Helemaal als per ongeluk een collega en goede vriend van Teasle tijdens de achtervolging wordt gedood. Wat Teasle niet weet is dat Rambo de strijd kan laten escaleren tot een soort mini-oorlog. En dat hij de touwtjes strak in handen blijft houden.

Rambo is zo getraind dat hij zich als een soort robot gedraagt. Bij het moorden domineert zijn kille, berekende kant, de mens zit achteraf met wroeging. Een andere acteur (zoals Bruce Willis) zou het drama menselijker hebben gemaakt. Maar Stallone is wel verdomd geloofwaardig als hij al schietend en vallen zettend door de bossen rent. En als hij een slachtoffer strak in de ogen kijkt en “let it go” mompelt, is hij meer dan angstaanjagend. Als hij op het einde instort voelt het geacteerd. De robot breekt maar heeft er moeite mee de emotie toe te laten. Dit kan ook met het script te maken hebben, Rambo’s kwetsbaarheid wordt er vrij haastig doorheen geduwd.

Het is vooral een smerige thriller over een man die, buiten zijn schuld om, in een verhitte strijd beland.

Ik vind het opvallend hoe de politie reageert op Rambo’s aanwezigheid. Goed, zwervers zijn niet welkom. En Rambo is ook niet echt bereid om mee te werken. Maar waarom meteen zo gemeen? Zo wreed? Zelfs als de sheriff een reprimande krijgt van Rambo’s baas Trautman (Richard Crenna), blijft Teasle koppig volhouden niets verkeerds te hebben gedaan. Bovendien worstelt iedere veteraan met de oorlog. Waarom zou Rambo anders zijn? Ik proef kritiek onder het oppervlak, al weet ik niet zo goed waarop. De manier waarop veteranen zijn behandeld? De oorlog? De angst voor de vreemdeling?

Misschien lees ik te veel in First Blood. Het is vooral een smerige thriller over een man die, buiten zijn schuld om, in een verhitte strijd beland. Ik denk niet dat de makers hier bewust een onderliggende boodschap in wilde stoppen. Rambo’s schiet-avonturen hebben wel een flinke resem aan vervolgfilms opgeleverd, waarin Stallone nog politieke kritiek wilde verwerken. Dat is mislukt. First Blood is toch op zijn best als het over die mysterieuze, dolende zwerver gaat.

Regie: Ted Kotcheff. Met: Sylvester Stallone en Richard Crenna

Een gedachte over “First Blood

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.