Elf jaar na het prachtige Toy Story 2 kwam er nog een vervolg. In Toy Story 3 is Andy (John Morris) zeventien jaar en klaar voor het leven in “college”. Het is tijd voor een nieuwe fase. De vraag is of zijn speelgoed daar ook bij hoort. Na een vergissing worden de poppen en speeltjes afgeleverd bij kinderopvang Sunnyside. Woody (Tom Hanks) wil natuurlijk zo snel mogelijk terug naar Andy. Buzz Lightyear (Tom Hanks) en de rest van de groep voelen zich direct thuis in het kleurrijke Sunnyside. Het reeds aanwezige speelgoed geeft de groep nieuwelingen een warm ontvangst.
Leider Lotso (Ned Beatty), een grote roze knuffelbeer, brengt de kersverse speelgoedgroep naar een andere zaal. Hier, aldus Lotso, zal er elke dag met ze gespeeld worden. Woody is de enige die wil gaan. Hij neemt bruusk afscheid van zijn vrienden en verlaat Sunnyside. Dat is maar goed ook. Want de kinderen waar Lotso het over had zijn drukke kleuters die krijsend door elkaar rennen, en het speelgoed in een mum van tijd verkreupelen. Dit houden de poppen natuurlijk niet lang vol. Lotso weigert hen te laten “verhuizen” naar de andere zaal. Er is nu eenmaal speelgoed nodig om de klappen van de kleuters op te vangen.
Woody komt via vele omwegen terecht bij Bonnie (Emily Hahn) en maakt kennis met nieuwe speeltjes. Het is een hele opluchting om bij een kind te zijn dat weer met hem speelt, toch kan Woody “zijn” Andy niet loslaten. Dan wordt hem verteld over de nachtmerrie van Sunnyside en het dictatorschap van Lotso. Hij is tot op het knuffelbot gekrenkt omdat zijn kind hem ooit achterliet. Toen hij op de kinderopvang belandde greep Lotso meteen de macht. Woody weigert zijn poppenmaten over te laten aan de alleenheerschappij van een roze knuffelbeer. Andy zal nog even moeten wachten.
Het is dit specifieke moment waarop Toy Story 3 boven zichzelf uitstijgt.
Bij Toy Story één en twee was ruimte voor drama, het moest ook niet te heftig worden. Toy Story 3 trekt zich daar niets van aan. Misschien komt het door de nieuwe regisseur (Lee Unkrich), maar dit deel duwt het poppenavontuur wel héél dicht tegen het verschroeiende vuur aan. De makers rekken de emotionele grenzen op tot ik nagelbijtend zit toe te kijken. Het gaat toch echt niet zó eindigen? Het is dit specifieke moment waarop Toy Story 3 boven zichzelf uitstijgt. (Iedereen die de film kent weet waar ik het over heb.) Animatie, personagebouw en verhalenvertellen zijn van een topniveau. En dat voor een film waarin nota bene speelgoed de hoofdrol speelt.
Toy Story 3 sluit af met een scène waarin de lijntjes van voorgaande delen netjes samenkomen. Ik geef toe, ik hield het niet droog. Dit zou het perfecte slot kunnen zijn. Maar eigenlijk moet nog één ding goed worden afgesloten.
Regie: Lee Unkrich. Met: Tom hanks en Tim Allen
Een gedachte over “Toy Story 3”