Sin City, gebaseerd op de comics van Frank Miller, kan beschouwd worden als één van de betere comicverfilmingen. Regisseur Robert Rodriguez nam de film helemaal digitaal op, om zo Millers stad vol zondes recht te doen. De markante figuren komen uit de plaatjes gekropen, Sin City wordt tot leven gewekt. Alles aan deze film is groots, grotesk, overdreven en inktduister. Net als de filmklassieker Pulp Fiction van collega-regisseur Quentin Tarantino, maakt Rodriguez van Sin City een verhalencollage. Korte vertellingen schuiven langs elkaar heen, personages bezoeken elkaar in hun verhalen.
Het begint met agent Hartigan (Bruce Willis), die op de dag van zijn pensioen nog één zaak wil oplossen. Een sadistische pedofiel maakt de al naargeestige straten van Sin City onveilig. Hartigan weet wie het is: Roark Jr. (Nick Stahl), zoon van senator Roark (Powers Boothe). Roark Jr. staat op het punt zich gruwelijk te vergrijpen aan de onschuldige Nancy (Makenzie Vega), Hartigan komt roet in het eten gooien. Roet met flink wat lood, wat Roark Jr. een arm en zijn kruis kost. Hartigan betaalt tevens een hoge prijs: hij wordt in de gevangenis gegooid.
In het volgende verhaal is de hoofdrol voor rauwdouwer Marv (Mickey Rourke). Hij is een beer van een kerel die liefde vindt in de armen van prostituee Goldie (Jaime King). Na hun stomende liefdesnacht ligt zij dood naast hem. Marv zweert haar mysterieuze dood te wreken en stort zich in het ruige nachtleven van Sin City, koortsachtig op zoek naar de moordenaar. Het spoor leidt naar de sadistische Kevin (Elijah Wood), die op prostituees jaagt. Wat hij verder met ze doet, moet maar zelf worden bekeken. Daarna volgen wij Dwight (Clive Owen) in zijn strijd tegen de corrupte en gewelddadige agent Jackie Boy (Benicio Del Toro). Vervolgens eindigt Sin City waar het begon: bij Hartigan en Nancy (nu gespeeld door Jessica Alba).
Met Sin City toont Rodriguez zich een volwassen filmmaker.
Rodriguez staat bekend om zijn filmfilosofie waarbij creativiteit pertinent boven financiele overwegingen staat. Hij liet al zien genrefilms met veel humor te benaderen, maar verslikte zich in zijn eigen plots. Met Sin City heeft Rodriguez andermans bronmateriaal gebruikt. Dat werkt goed. Heel erg goed zelfs. Nu geen malle mariachi’s die zich een weg door rommelige scripts schieten, maar knalharde agenten en gangsters die elkaar naar het leven staan. De lijn tussen goed en fout is afschuwelijk dun. Ruzies worden beslecht met de vuist of wapens.
Met Sin City toont Rodriguez zich een volwassen filmmaker. Mocht je niet tegen grof geweld of hele zwarte humor houden, blijf dan ver van deze film vandaan. Als je wil weten hoe een fantastische comicverfilming eruiziet, moet je Sin City zeker gezien hebben.
Regie: Robert Rodriguez & Frank Miller. Met: Bruce Willis en Mickey Rourke